كليدواژه :
گردشگري آييني , سنت , زيارت , مكان‌هاي مقدس , طبيعت
چكيده فارسي :
آيين‌ها، رسوم و عادات جاري در زندگي مردم، ريشه در باورها و اعتقادات آنان دارد. در ايران از گذشته‌هاي دور تاكنون آميختگي تفريح و گردش با زيارت اهل قبور توسط اعضاي خانواده و دوستان و آشنايان رسم بوده است، به‌خصوص زيارت و احترام مزار امامان، امام‌زادگان و بزرگان دين كه معنويت و صفاي ويژه‌اي دارد. زيارت و گردش آييني در قالب سفرهاي كوتاه‌مدت رسم و سنت ديريني است كه تاكنون برجاي مانده است. اين رسم كه بيشتر به صورت جمعي برگزار مي‌شود،كودكان خردسال تا جوانان و سالخوردگان را گرد هم آورده و اوقات خوش و دلپذير را براي مردم رقم مي‌زند.گردشگري آييني علاوه بر تفريح و زيارت موجب حفظ و پويايي مكان‌هاي تاريخي-مذهبي مي‌شود كه ميراث باارزش اين مرزوبوم به شمار مي‌روند.
چكيده لاتين :
Rites, traditions and rituals running in people's lives are deep-rooted in their beliefs and faiths. The compilation of recreation and amusement with pilgrimage, paying visits to the graves of the saints and deceased and showing abiding affections, has been a longstanding custom in Iran since ancient times. This includes the pilgrimage and paying tribute to the shrines of Imams (Saints in Shi’a), their descendants, and other religious figures; a ritual which brings about unique spiritual and sincere experience. The significant, long-lasting tradition of pilgrimage, ritual excursion and outing, has survived up to this time. As group activities, such customs bring together children, youth and the elders, and revive them with enthusiasm. In addition to pilgrimage and joy, “ritual tourism” significantly helps activating the historical-religious sites, which are extremely valuable national heritage
