تأثير آموزش كارآفريني بر نگرش هنرجويان به كسب و كار در هنرستان‌هاي كاردانش شهرستان كرمانشاه

Impact of entrepreneurship education on Students’ attitude towards business in Kar-Danesh Schools of Kermanshah City

آموزش‌ كارآفريني نقش كليدي در توسعه‌ي نگرش‌ كارآفرينانه دارد. هدف اين پژوهش علّي- ارتباطي، بررسي تأثير آموزش كارآفريني بر نگرش هنرجويان به كسب وكار در هنرستان‌هاي كشاورزي شهرستان كرمانشاه بود. جامعه‌ي آماري، هنرجويان هفت هنرستان‌ كشاورزي شهرستان كرمانشاه به شمار 175 تن بودند كه بر مبناي جدول كرجسي و مورگان، با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي با انتساب متناسب 118 تن گزينش و بررسي شدند. براي گردآوري داده‌ها از دو پرسشنامه‌ محقق‌ساخته‌ كه روايي آنها با نظرسنجي از ‌متخصصان و پايايي آنها‌ با انجام آزمون پيش‌آهنگ و محاسبه ضريب تتا (0/94 و 0/81) با نرم‌افزار R تأييد و استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS پردازش شدند. يافته‌ها نشان دادند آموزش كارآفريني شامل هشت مؤلفه‌ي ويژگي‌هاي شخصيتي هنرجويان، ويژگي‌هاي مربيان، فضا و تجهيزات آموزشي، شيوه‌هاي آموزش، محتواي آموزش، سبك رهبري تحولي، مشاوره تحصيلي و شغلي، و الگوهاي تربيتي هنرجويان در خانواده كه بنابر ادبيات و پيشينه پژوهش تبيين شده بودند، داراي همبستگي مثبت و معنادار با متغير نگرش به كسب وكار بودند. بر پايه‌ي آزمون كروسكال واليس، ميان نگرش‌هاي هنرجويان در گرايش‌هاي تحصيلي مختلف هنرستان‌هاي كشاورزي شهرستان كرمانشاه تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه‌ي رگرسيون لجستيك نشان داد مدل ارايه شده تا 82/8 درصد قادر به تفكيك دو گروه هنرجويان با نگرش مثبت يا نگرش منفي به كسب‌و كار است و بر پايه نسبت بخت (Exp β)، «سبك رهبري تحولي»، بيش‌ترين توان پيش‌بيني‌كنندگي را در مدل لوجيت دارد. در نهايت، پيشنهادهاي كاربردي براي بهبود آموزش كارآفريني در هنرستان‌هاي كشاورزي ارايه شد.

Entrepreneurship education plays a role to develop entrepreneurial attitude. The purpose of this cause-correlational study was to investigate the impact of entrepreneurship education on students' attitude towards business in agricultural high schools of Kermanshah. The statistical population was 175 students from seven agricultural high schools. Based on Morgan sampling table, 118 students were selected by stratified random sampling method with proportional allocation. To gather data, two researcher-made questionnaires were used when their validity was confirmed by a panel of experts and their reliability was confirmed by a pre-test and ordinal coefficient theta (θ = 0.94 and 0.81) through R software. Data was analyzed by SPSS. The results showed entrepreneurship education included eight components: personality characteristics of students, coaches' characteristics, space and educational equipment, teaching methods, educational content, transformational leadership style, educational counseling, and occupational counseling, educational patterns of students in the family, which were based on literature and research background, have a positive and significant correlation with the attitude toward Business, and based on Kruskal Wallis statistic, there is no significant difference between students' attitudes toward different educational trends in agricultural high schools in Kermanshah. The result of logistic regression showed that the proposed model was able to differentiate between two groups of students with a positive or negative attitude towards agricultural business, and 82.8% of the students, and according to the Exp (β), the "transformational leadership style" has the highest predictive power in the logit model. Finally, practical suggestions were made to improve entrepreneurship education in agricultural high schools.