تاثير آموزش هوش معنوي بر ميزان گرايش به تفكر انتقادي و خلاقيت هيجاني

بدون عنوان

تفكر انتقادي، فكر خودهدايت شده و خود نظم داده شده‌اي است كه در آن تلاش بر استدلال در بالاترين سطح كيفيت به روش فكري عادلانه يا تفكر بدون پيش‌داوري و عاري از تعصب هوش‌مندانه است. پرورش اين نوع تفكر را يكي از اهداف غايي نظام تعليم و تربيت رسمي دانسته‌اند. اين پژوهش با هدف تعيين تاثير آموزش هوش معنوي بر گرايش به تفكر انتقادي و خلاقيت هيجاني دانش‌آموزان دختر انجام گرفته است. پژوهش از نوع مداخله با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعة آماري همه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر كرمان و مشاركت‌كنندگان در پژوهش شامل 34 نفر از دانش‌آموزان بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. اين افراد بر اساس تقسيم تصادفي در دو گروه مداخله و گروه كنترل به تعداد برابر قرار گرفتند. براي جمع‌آوري اطلاعات مورد نياز از سياهه‌هاي گرايش به تفكر انتقادي ريكتس و خلاقيت هيجاني آوريل استفاده شد. اين ابزارها ابتدا براي هر دو گروه، به منزلة پيش-آزمون اجرا شدند. سپس، آموزش معنوي به عنوان متغير مستقل پژوهش در 10 جلسة 90 دقيقه‌اي، براي گروه‌ آزمايش اجرا شد. گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. پس از پايان آموزش، بار ديگر دو ابزار پژوهش براي هر دو گروه مداخله و كنترل به عنوان پس‌آزمون اجرا شد. داده‌ها با استفاده از روش آماري تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه آموزش هوش معنوي در افزايش ميزان گرايش به تفكر انتقادي در گروه مداخله تاثير مثبت و معناداري دارد. همچنين آموزش هوش معنوي تأثير معناداري بر خلاقيت هيجاني مشاركت‌كنندگان در اين پژوهش ندارد. يافته‌هاي پژوهش حاضر با توجه به پيشينه پژوهشي مورد بحث قرار گرفته‌اند. در پايان، پيشنهادهايي براي انجام پژوهش بيشتر درباره هوش معنوي و متغيرهاي مربوط به تفكر انتقادي و خلاقيت هيجاني ارائه شده است.

فاقد چكيده