تكوين يك پياده‌راه؛ مؤلفه‌هاي كالبدي يا رفتار جمعي

Creation of a Walkway: Physical Features or Public Behaviors?

فضاي شهري تنها يك مفهوم كالبدي نيست، بلكه كنش تعاملات شهروندي و فعاليت‌هاي شهري را نيز در بر‌مي‌گيرد و در حقيقت با حضور انسان و فعاليت اوست كه معنا مي‌يابد. پياده‌راه به عنوان يكي از فضاهاي شهري نقش مهمي در ارتقاي فعاليت‌هاي اجتماعي‌-‌فرهنگي جامعه ايفا مي‌كند. حركت عابر پياده در پياده‌راه‌ها، به واسطۀ طراحي مناسب و شناختِ مبتني‌بر جنبه‌هاي منظرين شهر، موجب افزايش ادراك، ارتقاي هويت و احساس تعلق به محيط و زيبايي مي‌شود. يكي از تحولات اخير در گرايش‌هاي جديد شهرسازي جهان، توجه به حركت پياده و نيازهاي او به عنوان يك موضوع فراموش‌شدۀ مهم شهري است. اين مقاله بر آن است تا با معرفي خيابان پرنسس (Princes Street) در شهر ادينبورگ، عوامل مؤثر بر كارآمدي اين خيابان را به عنوان يك خيابان پياده‌مدار بيان كند. اين پژوهش از نوع توصيفي-تحليلي است كه با مراجعه به سير تاريخي و تحولات خيابان پرنسس، روند تغييرات و عوامل مؤثر بر شكل‌گيري اين محور را به عنوان پياده‌راه بررسي كرده است. در نتيجه مهم‌ترين مؤلفه براي پياده‌راه‌كردن را حضور فعال افراد و پياده‌راه‌شدن را عاملي براي تسهيل در رفت‌وآمد و امنيت افراد بيان مي‌كند و با درنظر‌گرفتن اين مؤلفه در هر پياده‌راه نحوۀ شكل‌گيري آن را به دو صورت پيش‌نياز و پس‌نياز در نظر مي‌گيرد.

An urban space is not only a physical concept but also includes social interactions and urban activities. In fact, it finds its meaning through the presence of people and their activities. A walkway, as an urban space, has a substantial role in elevating the socio-cultural activities in the society. With proper design and recognition based on the city’s landscapes, pedestrian movements in walkways improve the identity, the power of perception, the sense of attachment to the landscape and the aesthetical elements of a view. One of the recent trends in urban design is the focus on pedestrian movements and their needs as an important, once neglected subject in cities. By looking at Princess Street in Edinburgh, this study tries to identify the critical attributes for a successful pedestrian-based street. This study is explanatory-analytical; it refers to historical evolutions and transformations of Princess Street to examine the important factors which played a part in the formation of the street. We find that the most important factor in such walkways is the active presence of people. This study also emphasizes on the emergence of pedestrian walkways as a way of facilitating movement and safety for the people and checks to see if walkways are a pre-requisite or a post-requisite in obtaining these qualities