مدلسازي مكاني آسيب پذيري لرزه اي ساختمانهاي شهري با تاكيد بر تاثير سفره آب زيرزميني با استفاده از تئوري مجموعه هاي راف

Spatial Modeling of Seismic Vulnerability of Urban Buildings with Emphasis on Groundwater Table Effect Using Rough Set Theory

تهران به عنوان پايتخت و مركز تجمع سرمايه هاي مادي و معنوي كشور بر اساس نقشه پهنه بندي خطر لرزه ، در پهنه خطر بسيار زياد و در معرض خطر شديد زلزله مي باشد. علاوه بر وجود ساختمانهاي قديمي و ناپايدار در تهران، مسئله مهم ديگري كه اين شهر را در برابر زلزله بسيار آسيب پذير نموده، پديده روانگرايي است كه به علت بالا بودن سطح تراز آبهاي زيرزميني در برخي از مناطق صورت مي گيرد. از آنجايي كه بيشتر خاك هاي شهر تهران از نوع آبرفتي و ماسه اي مي باشد در اثر زمين لرزه، ساختماني كه حتي بر اثر نيروي افقي زلزله خراب نمي شود واژگون خواهد شد. هدف از اين تحقيق مدلسازي مكاني آسيب پذيري لرزه اي با در نظر گرفتن تاثير عمق سطح آبهاي زيرزميني و تعيين معيارهاي تاثير گذار در آسيب پذيري لرزه اي ( عوامل زميني و زيرزميني ) و عوامل انساني مي باشد. تعيين مكان و ميزان آسيب پذيري نسبت به خطرات زلزله، به دليل وابسته بودنش به پارامترهاي مختلف و نظرات كارشناسان با عدم قطعيت هايي همراه است در اين مقاله جهت بهينه سازي اطلاعات اوليه و تعيين قوانين تصميم گيري و حصول نتايج با دقت نسبتا بالا در شرايط عدم قطعيت، از روش رياضي مجموعه هاي زبر (راف) استفاده شده است. محدوده مورد مطالعه در اين تحقيق مناطق 11،16،20 شهر تهران مي باشد. در اين تحقيق آسيب پذيري به پنج طبقه بسيار زياد، زياد ، متوسط، كم و بسيار كم تقسيم ‌شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد با توجه به اينكه از شمال به جنوب منطقه مورد مطالعه عمق سطح آبهاي زيرزميني كاهش يافته با افزودن اين پارامتر، ميزان آسيب پذيري از شمال به جنوب منطقه افزايش يافته و درجه آسيب پذيري زياد و بسيار زياد به آن اختصاص يافته است.

Cities they have not been safe from damage to natural and man-made disasters throughout history. One of the issues that most people face, especially the human settlements in the world's major cities, is the issue of natural hazards. An earthquake generates many financial and financial losses everywhere in the world. Earthquake damage to life and property every year creates a lot in different parts of the world. Since Iran is considered as the world's most seismic region, the need to confront this phenomenon is strongly felt. One of the secondary effects of the earthquake is liquefaction. Liquefaction caused serious damage to many structures especially buildings and residential areas. In addition to the low quality of buildings, Tehran's location on important faults and the presence of earthquake-induced liquefaction phenomena due to high water levels in some parts of southern Tehran have increased the vulnerability of urban areas against earthquakes. Most of Tehran's soils are alluvial and sandy soils due to lack of sewage channels and rising water levels, especially in the southern part of the study area, forms a loose, sandy and saturated water layer due to the earthquake of this layer. The earthquake of this layer is dumped and tilted into a building that is not damaged even by the earthquake's horizontal force. Yasuda and Hashimoto discussed the damage caused by liquefication in residential areas during the Great Japanese earthquake in 2011 and reviewed the pattern of land improvement in damaged areas and the effects of reducing groundwater levels in damaging residential properties. In this study, we have tried to consider, in addition to considering the parameters that affect vulnerability (ground and underground factors), The groundwater surface parameter and its effects on the liquefication and vulnerability of the buildings are examined. The main objective of this study is to prepare a map of seismic vulnerability of urban buildings in three areas of Tehran and to study the effect of groundwater level using two groups of physical parameters (with underground and without underground factors) and human parameters.