پديد آورندگان :
نصيري، اميرحسين دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم دامي , توحيدي، آرمين دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم دامي , شاكري، ملك دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم دامي , ژندي، مهدي دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم دامي , دهقان بنادكي، مهدي دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم دامي
كليدواژه :
تنش , دوره انتقال , عملكرد شيردهي , گاو شيري , مخمر
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: مخمرها سوشهاي متفاوتي دارند كه در بين آنها سلولهاي مخمر از سويه ساكارومايسيس سرويسيه مهم ترين است. اين مخمر داراي توانايي منحصر به فردي جهت ايجاد تغييرات در شكمبه و افزايش قابليت توليد شير در گاو ميباشد. استفاده از پروبيوتيكها ميتواند اثرات زيانبار ناشي از تنش گرمايي بر عملكرد توليدمثلي را نيز از طريق بهبود مصرف خوراك بهطور معنيداري كاهش دهد. افزودن مخمرها به جيره گاوهاي شيري با تاثير بر توازن منفي انرژي، به صورت مستقيم (از طريق كاهش اندوتوكسينها) و يا غيرمستقيم بر سامانه ايمني گاوهاي شيري تأثير خواهد داشت. هدف از اين پژوهش، ارزيابي اثر مصرف مخمر زنده فعال پروبيوساك از سه هفته قبل تا هشت هفته بعد از زايمان بر عملكرد شيردهي، خوراك مصرفي و تغييرات اوره، آنزيمهاي كبدي، كورتيزول، اسيدهاي چرب غيراستريفه، بتاهيدروكسي بوتيرات در گاوهاي شيري دوره انتقال تحت شرايط تنش گرمايي بود.
مواد و روشها: اين پژوهش در قالب طرح كاملاّ تصادفي به مدت 85 روز (10 تير الي پنج مهر 1395) در واحد گاوداري شركت كشت و دام فكا واقع در شهرستان اصفهان، استان اصفهان اجرا شد. در اين آزمايش، تعداد 12 رأس گاو حداقل يكبار زايش كرده در دو گروه دريافت چهار گرم پروبيوتيك (روزانه به ازاي هر رأس با غلظت 109×15 CFU/g) و شاهد (عدم دريافت پروبيوتيك) قرار گرفتند. گاوها سه نوبت در روز (8 صبح، 4 بعدازظهر و 12 شب) دوشيده شدند. مجموع شير سه نوبت به عنوان توليد روزانه در نظر گرفته شد. طي آزمايش جيرههاي غذايي قبل زايش در دو وعده و در بعدزايش در سه وعده به صورت كاملاّ مخلوط در اختيار دامها قرار گرفت. براي بررسي تغييرات متابوليتهاي خون در روزهاي 14- ، روززايش، 14+ ، 28+ و 60+ نسبت به زايش از همه دامها، نمونه خون از سياهرگ دم جمعآوري شد و غلظت آنها در سرم سنجيده شد.
يافتهها: نتايج نشان ميدهند كه ميانگين توليد شير در گروه تيمار نسبت به شاهد افزايش معنيداري داشت (05/0>P). درصد چربي شير در گروه تيمار به طور معنيداري بالاتر از گروه شاهد بود (05/0>P). دريافت پروبيوتيك سبب افزايش درصد چربي شير و كل مواد جامد شير در گروه تيمار نسبت به شاهد شد (05/0>P). مقدار خوراك مصرفي در دوره قبل زايش بين گروههاي آزمايشي تفاوت معنيداري نشان داد و در گروه تيمار نسبت به شاهد بيشتر بود (05/0>P)، ولي در دوران بعد زايش اين تفاوت معنيدار نبود. در اين آزمايش غلظت بتاهيدروكسي بوتيرات و اسيدهاي چرب غيراستريفه در خون تحت تاثير پروبيوتيك قرار نگرفت. اگرچه هر دو صفت در گاوهاي تحت تيمار با پروبيوتيك كمتر شده است (1/0=P). در اثر مصرف پروبيوتيك غلطت گلوكز افزايش و غلطت نيتروژن اورهاي خون كاهش يافت.
نتيجهگيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه استفاده از پروبيوتيك سبب افزايش ميانگين توليدشير، چربي شير و سطح گلوكز و كاهش غلطت نيتروژن اورهاي خون در روز 60 بعد زايش شد. اين زمان در محدوده زماني نخستين تلقيح پس از زايمان است. اين نتايج در روز 60 نشاندهندهي كاركرد بهتر محور سوماتوتروپيك و بهبود شرايط تخمير شكمبه و در نهايت ثبات شكمبه است.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Numerous investigations with dairy cow supported the positive effects of live yeast supplementation on productive efficiency, which were mainly linked to the improved efficiency of rumen fermentation and nutrient digestion. live yeast supplementation has positive effects on reproduction performance with increase of feed intake in high ambient temperature. Recent findings are also revealing the immunomodulating effect of yeast culture in dairy cows, which is possibly linked to the improved energy status as well as the interaction between yeast components in the gut that contributes to the activation of the immune response. The objectives were to determine effects of feeding a live yeast culture as a probiotic on the productive performance, feed intake and some blood metabolic profiles of dairy cows under the hot months of summer.
Materials and methods: The study was implemented 85 days (from June to September 2017) at the FKA Agri-Animal Production Co (Isfahan, Iran). Two groups of 6 periparturient Holstein cows were fed a diet without or with 4 g yeast/d/head (15*109 CFU/g) starting 21 d prepartum through 8 wk postpartum to investigate the changes of blood concentrations of non-esterified fatty acids, β-hydroxybutyrate and Urea-N. Blood was collected on d −14, 0, 14, 28, and 60 d relative to parturition. Diets were mixed twice daily in prepartum and three dailies in postpartum and offered as a TMR. Weekly milk samples were obtained from each cow from 3 consecutive milking (08:00, 16:00, and 00:00), and individual milk weights were recorded at each milking for each cow using a Waikato MKV milk meters (Inter Ag, Hamilton, New Zealand).
Results: Relative to control, cows receiving yeast culture had higher milk yield, milk fat content, and milk solids content. Prepartum DMI was greater in yeast-fed cows than those receiving no yeast but postpartum no significant effect in two groups. None of the blood metabolites analyzed were affected with yeast supplementation, However, a significant day of sampling was found in all blood metabolites assayed, which is indicative of the considerable alterations in metabolic status of dairy cows around the time of calving. In treatment group percentage of glucose increase and BUN decrease.
Conclusion: Yeast supplementation of dairy cows during the high ambient temperature improved lactation performance. Overall, it appears that Probiotics would beneficially improve the blood concentrations of glucose and reduction of BUN in day 60 postpartum (on DFS day). To put into and pay attention to positive results of probiotics to milk production, reproduction, immune function and etc. they are useful in ration of dairy cows in all the sessions to make the peak of generation into the minimum condition.