مدل مهارت هاي زندگي نسل ديجيتال در ايران (نظام متوسطه دوم)

The feasibility study of designing a smart model to identifying and prioritizing life skills for digital generation

پژوهش حاضر به منظور ارتقا مهارت هاي زندگي نسل ديجيتال انجام شده است. اين مطالعه از نظر هدف اكتشافي و روش آن توصيفي پيمايشي بوده است. بر اساس مباني نظري و پيشينه پژوهش در ايران و جهان عوامل كليدي مهارت هاي زندگي بدست آمد. سپس پرسش نامه اي بر اساس طيف 10 گزينه اي تدوين شد. روايي محتوايي پرسش نامه با توجه به ديدگاه و نظرات متخصصان آموزشي تعيين و اصلاحات لازم انجام شد. در مرحله بعدي پرسش نامه ويرايش شده بين دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصيل در دبيرستان ها و هنرستان هاي تهران و دبيران اين مدارس به اجرا در آمد تا مولفه هاي مهارت هاي زندگي از ديدگاه آنها تعيين شود. نمونه آماري با روش خوشه اي چند مرحله اي تعيين شد. براي تحليل داده هاي بدست آمده از نمونه آماري تحليل اكتشافي، آزمون t وابسته، آزمون t يك نمونه اي، تحليل واريانس، آزمون فريدمن استفاده شد. مهارت هاي كليدي زندگي بر مبناي نتايج بدست آمده عبارتند از: مهارت هاي فردي، سواد رسانه و اطلاعات، سواد اقتصادي، مهارت معنوي-زيست محيطي

A model for life skills of digital generation in Iran (High school level). The study has been done to promote life skills of the digital generation. The purpose of this study is exploratory and its method is descriptive survey. Key factors of life skills have been determined on the basis of the review of related literature. Then a questionnaire has been created in 10 scales, its content validity has been confirmed according to educational experts. After modification, the revised questionnaire has been conducted in Tehran’s high schools. Sample population is both female and male students of high school as well as their teachers. Sampling is based on stratified multistage. Collected data has been analyzed through factor analysis, one sample t-test, paired ttest, Friedman test. According to the results life skills including personal skills, media and information literacy, 21st century literacy.