ارزيابي كاراترين روش توسعه كم‌اثر و تعيين بهترين راه‌كار مديريتي كمي سيلاب شهري با استفاده از رخدادهاي به‌هنگام

Efficient Assessment LID and Determining the BMP Quantitative of Urban Flooding Using at the Time Events

با توجه به پيچيدگي‌هاي موجود در محيط‌هاي شهري، در سال‌هاي اخير ريسك سيلاب در حوضه‌هاي شهري نسبت به حوضه‌هاي غيرشهري افزايش يافته است. سيل گرفتگي در مناطق شهري موجب وارد شدن خسارات زيادي به ساختمان‌ها و ديگر زيرساخت ­هاي شهري و كندشدن و يا توقف كامل سيستم‌هاي ترافيكي شده است. در اين مقاله به مديريت سيلاب شهري با هدف كاهش آب­گرفتگي با به ­كارگيري روش‌هاي تكنيك توسعه كم­اثر همچون روسازي متخلخل و ترانشه‌هاي نفوذ پرداخته شده است. براي اين ­منظور با استفاده از نرم ­افزار EPA-SWMM5 شبكه جمع‌آوري آب‌هاي سطحي محدوده­اي از منطقه 2 شهرداري كلانشهر تبريز مورد ارزيابي قرار گرفت و با چهار رخداد به ­هنگام مدل شبيه­ سازي، صحت‌سنجي و واسنجي شد. شبكه جمع‌آوري آب‌هاي سطحي در سه سناريو بر اساس به­ كارگيري نوع LID6 توسط مدل نهايي از لحاظ ظرفيت هيدروليكي انهار و كاهش دبي اوج رواناب خروجي سيل بررسي شد. نتايج نشان داد كه اكثر قسمت­ هاي شبكه شهري در سيلاب با دوره‌هاي بازگشت 2، 5 و 10 ساله، ظرفيت لازم زهكشي رواناب را نداشته است و به ترتيب 28، 45 و 48 درصد از طول شبكه موجود دچار شرايط بحراني و آب‌گرفتگي شده است. همچنين روش توسعه كم­اثر ترانشه نفوذ نسبت به روسازي متخلخل براي سيلاب با دوره‌هاي بازگشت 2، 5 و 10 ساله، در شرايط يكسان در حدود 8 الي 10 درصد، عملكرد بهتري را در كاهش دبي اوج رواناب خروجي از حوضه و كاهش خطر سيلاب در عين افزايش نفوذ به آب‌هاي زيرزميني نشان داده است كه به‌ عنوان بهترين و كاراترين راه­كار مديريتي 7(BMP) براي محدوده مورد مطالعه، شناسايي شد.

Due to the complexities of the urban environment, in recent years flood risk in urban basins in comparison with non-urban basins has increased. Flooding in urban areas, causes damage to buildings and other large urban infrastructure and it slow down or completely hinder traffic system. In this paper, urban flood management to reduce flooding low-impact development techniques, using methods such as porous pavement and infiltration trenches are discussed. For this purpose, using the software EPA-SWMM, in an area of Tabriz municipality, a network of surface water collecting was assessed and with four events at the time of simulation model, it was validated and calibrated. The network collects surface water in the three scenarios underlying the adoption of the final version of the LID by hydraulic capacity of streams and reducing peak flood runoff was investigated. The results showed that the majority of the urban network in flood return periods of 2, 5 and 10 years old, storm water drainage do not have the necessary capacity and respectively 28, 45 and 48 percent of the network will be flooded in critical situations. Well as the LID trenches influence over Porous Pavements for return periods of 2, 5 and 10 years old, in the same condition in about 8 to 10 percent better performance in reducing peak runoff from watersheds and reduce flood risk while increasing groundwater is an important breakthrough as the best and most efficient way of management (BMP) for the study area were identified.