جامعه‌گرايي و اجتماعي بودن فضيلت

مكتب جامعه‌گرايي، بحران‌هاي اجتماعي جوامع غربي مانند ازهم‌گسيختگي اجتماعي، فروپاشي خانواده‌ها، افزايش اعتياد، تشديد شكاف طبقاتي، بي‌حسي سياسي و برخي از مشكلات بين‌المللي مانند فجايع زيست‌محيطي را به ليبراليسم و فردگرايي آن نسبت مي‌دهد. اين مقاله سرفصل‌هاي كليدي نگرش هنجاري جامعه‌گرايانرا، با تمركز بر انديشة مك‌اينتاير، سندل و تيلور، بررسي مي‌نمايد. نتيجة بررسي آن است كه جامعه‌گرايان با نقد مباني فلسفي ليبراليسم، جامعه را محور قرار مي‌دهند. آن‌ها در برابر ارزش‌هاي ليبرالي، هنجارهايي را تجويز مي‌كنند كه با دو صفت فضيلت‌محوري و جامعه‌‌محوري متمايز مي‌شوند. در ديدگاه آنان، جامعه و پيوندهاي اجتماعي داراي ارزش ذاتي بوده و هويت شخص را مي‌سازند، لذا نگاه ابزاري به آن‌ها نافي ارزش حقيقي‌شان است. از ديد ايشان، ارزش‌ها و هنجارها اساساً بنيادي اجتماعي دارند و تلقي آن‌ها به‌عنوان خواسته‌هاي فردي به‌مثابه مخدوش ساختن ماهيت جمعي‌شان است. اين مكتب بر جايگاه ويژة خيرها در سلسله‌مراتب هنجارها تأكيد ورزيده و خواهان ايفاي نقش دولت در پيشبرد خيرات و اهداف اخلاقي است.