شماره ركورد :
1065161
عنوان مقاله :
برآورد تبخير تعرق گياه مرجع تحت سناريوهاي كمبود داده (مطالعه موردي: استان كرمانشاه)
عنوان به زبان ديگر :
Assessment of reference evapotranspiration (ETo) methods under data scarcity scenarios (case study: Kermanshah
پديد آورندگان :
اخوان، سميرا دانشگاه بوعلي سينا - دانشكده كشاورزي - گروه علوم و مهندسي آب , موسي بيگي، فاطمه دانشگاه بوعلي سينا - دانشكده كشاورزي - گروه علوم و مهندسي آب , هاشمي گرمدره، ابراهيم دانشگاه تهران - پرديس ابوريحان - دانشكده كشاورزي - گروه علوم و مهندسي آب
تعداد صفحه :
15
از صفحه :
183
تا صفحه :
197
كليدواژه :
تبخيرتعرق گياه مرجع , كرمانشاه , كمبود داده , ميانيابي مكاني
چكيده فارسي :
در دهه هاي اخير مطالعات بسياري با هدف ارزيابي روش هاي مختلف برآورد تبخيرتعرق، به عنوان يكي از پارامترهاي مهم مديريت منابع آب و آبياري، انجام شده كه در نتيجه اين مطالعات، روش پنمن- مانتيث فائو (PM) به عنوان روش استاندارد محاسبه تبخيرتعرق گياه مرجع شناخته شده است. اين روش نيازمند داده هاي هواشناسي متعددي از جمله دماي هوا، تابش خورشيدي، كمبود فشار بخار و سرعت باد مي باشد. از آنجا كه در بسياري از مناطق ايران ايستگاه هواشناسي موجود نيست و يا تمامي داده هاي هواشناسي مذكور اندازه گيري نمي شوند، بنابراين بررسي روش هايي جهت برآورد تبخيرتعرق در چنين شرايطي ضروري است. در اين مطالعه، سناريوهاي مختلف در زمان كمبود يك، دو و سه پارامتر هواشناسي (رطوبت نسبي، سرعت باد و ساعات آفتابي) مورد ارزيابي قرار گرفته اند. همچنين، روش هاي پيشنهادي فائو (PM-R) ، PM-CI (محاسبه- سپس- درونيابي) ، PM-IC (درونيابي- سپس- محاسبه) و هارگريوز ساماني (HS) با استفاده از پارامترهاي آماري مختلف با روش PM به عنوان روش استاندارد محاسبه تبخيرتعرق گياه مرجع مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد كه در شرايطي كه سرعت باد در اختيار نباشد، روش PM-IC تبخيرتعرق را با دقت بيشتري برآورد مي كند (R2>0. 96). در حالي كه در شرايط كمبود ساير پارامترهاي هواشناسي (ساعات آفتابي و رطوبت نسبي) ، دقت روش PM-R بيشتر مي باشد (R2≈0. 99). همچنين، در شرايط استفاده از روش هاي مبتني بر دما (كمبود سه پارامتر هواشناسي) ؛ روش (PBIAS = -3.091, ME = -0.156, MAE = 0.337) نتيجه قابل قبول تري نسبت به ساير روش ها ارائه مي دهد.
چكيده لاتين :
Many studies have evaluated different methods to estimate evapotranspiration as one of the most important parameters of water resources and irrigation management in recent decades. The result of these studies confirmed that the FAO Penman-Monteith (PM) is the standard method for calculating reference evapotranspiration. This method requires numerous meteorological data such as air temperature, solar radiation, air humidity and wind speed. Since in most regions of Iran, the weather station is not available or all of the meteorological data is not measured, hence investigation of methods to estimate evapotranspiration is necessary in these situations. In this study, data scarcity scenarios, (when one, two and three meteorological variables are not available: relative humidity, wind speed and sunshine hours), have been evaluated. Also, the FAO-56 manual recommended methods (PM-R), PM-CI (computation-then-interpolation), PM-IC (interpolation-then-calculation) and Hargreaves–Samani (HS) were compared using different statistical parameters. The results showed that in absence of wind speed (when one or two meteorological parameters are not available), the PM-IC method estimated more accurately (R2> 0.96), while precision of the PM-R method is higher (R2 ≈ 0.99) in absence of other weather parameters (sunshine hours and air humidity). Also, the HS method, temperature-based methods (absence of three meteorological data), provided a more acceptable result (PBIAS = -3.091, ME = -0.156, MAE = 0.337) than other methods.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
مهندسي آبياري و آب
فايل PDF :
7598997
عنوان نشريه :
مهندسي آبياري و آب
لينک به اين مدرک :
بازگشت