بررسي مقايسه‌اي ساختار نقدينگي، تأمين مالي بلندمدت و تقسيم سود در شركتهاي خانوادگي و غيرخانوادگي

The Comparison of the Structure of Liquidities, Funding via Long-Term-Debts and Dividends in Family & Non Family Firms

گسترش شركت‌ها با مالكيت خانوادگي در اقتصادهاي نوظهور در سال‌هاي اخير، موجب ضرورت انجام پژوهش‌هاي متعدد در اين خصوص شده است؛ در همين راستا، پژوهش حاضر به بررسي رابطه ساختار مالي در اين نوع شركت‌ها مي‌پردازد. آنچه مورد بررسي قرارگرفته است بر ميزان نگهداري وجه نقد، تأمين مالي از طريق بدهي‌هاي بلندمدت و ميزان سود پرداختي در شركت‌هاي خانوادگي در مقايسه با ساير شركت‌ها متمركز مي‌باشد. نمونه آماري پژوهش شامل 27 شركت خانوادگي و 105 شركت غيرخانوادگي است كه براي دوره زماني 1384 تا 1393 از ميان شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده‌اند. روش پژوهش، شبه تجربي و از نوع توصيفي- همبستگي مي‌باشد. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌ها نشان مي‌دهد؛ بخشي از سهام يك شركت كه در اختيار اعضاي خانواده مؤسس يا خويشاوندان آن‌ها قرار دارد بر استفاده از وجوه نقد، ساختار بدهي و سياست تقسيم سود شركت تأثير مي‌گذارد؛ بدين‌صورت كه شركت‌هاي خانوادگي معمولاً وابستگي كمتري به تأمين مالي بدهي در بلندمدت دارند؛ سود كمتري پرداخت مي‌كنند و موجودي نقد بيشتري نگهداري مي‌نمايند.

In recent years, with the expansion of family-owned companies in emerging economies, carrying out numerous studies is necessity. To this purpose, the present study investigates financial structure relationship in such firms. We try to compare the cash holdings, financing through long-term-debts and dividends paid in family firms and comparison them with non-family firms. The sample of this study includes 27 family firms and 105 non-family firms in a 10-year-priod from 2005 to 2014 in Tehran Stock Exchange Market. The results show that a part of a firm's equity owned by the founder or a member of the family affects the usage of cash, debt structure and dividend policy. In other words, family firms usually less depend on funding through long-term-debts, pay less dividend and hold more cash.