رابطۀ دينداري و اميد به آينده در بين دانشجويان دانشگاه يزد

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطۀ دينداري و اميد به آينده در بين دانشجويان دانشگاه يزد انجام شده است. روش: روش مورد استفاده در اين تحقيق، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري مورد مطالعه، دانشجويان دانشگاه يزددر سال تحصيلي 94-93 بودند كه 374 نفر از آنها با روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون اميد به آيندۀاسنايدر و همكاران(1991) و آزمون محقق‌ساختۀ دينداري بر اساس الگويگلاك و استارك(1968)به عنوان ابزار تحقيق مورد استفاده قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين دينداري دانشجويان و اميد به آينده در آنها رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين ابعاد اعتقادي، عاطفي، پيامدي و دانشي، با اميد به آينده، رابطۀ مثبت و معناداري داشتند؛ ولي بُعد مناسكي با اميد به آينده رابطۀ معناداري نداشت. نتيجه‌گيري:افزايش سطح دينداري دانشجويان به تقويت اميد به آينده در بين آنها منجر مي‌شود و لازم است از اين پتانسيل براي افزايش اميد به آينده دانشجويان استفاده شود