بررسي سطح سرمايۀ اجتماعي و رابطۀ آن با سرمايۀ روان ‌شناختي در دانشگاه آزاد منطقۀ 5

هدف: هدف پژوهش، ارزيابي سطح سرمايۀ اجتماعي در دانشگاه آزاد اسلامي و رابطۀ رگرسيوني آن با سرمايۀ روان‌شناختي بوده است. روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نوع توصيفي همبستگي است. 375 نفر از كاركنان دانشگاه آزاد به طور تصادفي به عنوان نمونۀ آماري انتخاب شدند. جمع‌آوري اطلاعات، از طريق دو پرسشنامۀ سرمايۀ اجتماعي ناهاپيت و گوشال (1998) و سرمايۀ روان‌شناختي لوتانز و همكاران(2007) صورت گرفت. اعتبار پرسشنامۀ سرمايۀ اجتماعي (84/0) و سرمايۀ روان‌شناختي(88/0) از روش آلفاي كرونباخ محاسبه‌شد. تحليل داده‌ها با آزمونهاي همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي چندگانه، ANOVA و مدل معادلات ساختاري در نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. يافته‌ها: سطح سرمايۀ اجتماعي و سرمايۀ روان‌شناختي در دانشگاه آزاد به ترتيب متوسط و ضعيف ارزيابي شد. همچنين رابطۀ مثبت و معناداري(79/0) بين سرمايۀ اجتماعي و سرمايۀ روان‌شناختي مشاهده شد(001/0=p). ابعاد شناختي، ارتباطي و ساختاري سرمايۀ اجتماعي به ترتيب بالاترين تأثير رگرسيوني را روي سرمايۀ روان‌شناختي داشتند و همگي پيش‌بيني كننده‌هاي معناداري براي سرمايۀ روان‌شناختي دانشگاه آزاد بودند(001/0 p). علاوه بر اين، تمامي شاخصهاي سنجش برازش مدل، حاكي از توانايي بالاي مدل نهايي پژوهش در اندازه‌گيري متغيّرهاي پژوهش بود. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه سطح سرمايۀ اجتماعي دانشگاه آزاد متوسط ارزيابي شد و همۀ ابعاد سرمايۀ اجتماعي پيش‌بيني كننده‌هاي معنادار سرمايۀ روان‌شناختي بودند؛ لذا ارتقاي سطح سرمايۀ اجتماعي به ويژه از بعد شناختي، سبب ارتقا و تعالي سازماني در دانشگاه آزاد خواهد شد.