مقايسۀ هوش اخلاقي و مؤلفه‌هاي آن در دانشجويان متقلّب و غير متقلّب آموزشي

هدف: اين تحقيق با هدف مقايسۀ هوش اخلاقي و مؤلفه‌هاي آن در دانشجويان متقلّب و غير متقلّب آموزشي دانشگاه اروميه انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر، توصيفي از نوع علّي مقايسه‌اي بود. جامعۀ مورد مطالعۀ پژوهش، شامل كليۀ دانشجويان متقلّب داراي حكم انضباطي از سوي كميتۀ انضباطي بود كه در بازۀ زماني 95-1392 اين حكم را دريافت كرده بودند. براي نيل به هدف، 20 دانشجوي متقلّب و 20 دانشجوي غير متقلّب با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات، از پرسشنامۀ هوش اخلاقي لينك و كيل استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد هوش اخلاقي و مؤلفه‌هاي درستكاري، مسئوليت‌پذيريي و بخشش دانشجويان متقلّب كمتر از دانشجويان غير متقلّب است؛ ولي در مؤلفۀ دلسوزي تفاوت معناداري به دست نيامد. نتيجه‌گيري: تقويت باورهاي اخلاقي دانشجويان مي‌تواند موجب تقويت سياستگذاري‌هاي كلان در ساختار دانشگاهي براي جلوگيري از گسترش تقلّب شود.