بررسي رابطۀ بين ميزان استفاده از شبكه‏هاي اجتماعي با اعتماد به نفس و سلامت روان اعضاي هيئت علمي و دانشجويان دانشگاه پيام نور مركز كرمان

هدف: پژوهش حاضر به منظور تعيين رابطۀ بين ميزان استفاده از شبكه‏هاي اجتماعي مجازي با اعتماد به نفس و سلامت روان اعضاي هيئت علمي و دانشجويان دانشگاه پيام نور شهر كرمان انجام شد. روش: روش اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعۀ مطالعه، اعضاي هيئت علمي و دانشجويان دانشگاه پيام نور مركز كرمان بودند. نمونۀ بررسي 28 عضو هيئت علمي مركز كرمان و 150 دانشجو بود كه دانشجويان به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ شناسايي و تحليل فرصتها و آسيبهاي شبكه‏هاي اجتماعي در فضاي مجازي، پرسشنامۀ سلامت عمومي GHQ و پرسشنامۀ اعتماد به نفس آيزنك بود. يافته‏ها: بين اعتماد به نفس، نشانه‏هاي جسماني، اضطراب و بي‏خوابي، كاركردهاي اجتماعي و افسردگي، رابطه وجود دارد. نظرات نسبت به استفاده از شبكه‏هاي اجتماعي مجازي بر حسب جنسيت و رشتۀ تحصيلي يكسان است و بين استفاده از شبكه‏هاي اجتماعي مجازي و سلامت عمومي، اعتماد به نفس، نشانه‏هاي جسماني، اضطراب و بي‏خوابي و افسردگي رابطۀ معناداري وجود دارد؛ اما بين استفاده از شبكه‏هاي اجتماعي و كاركردهاي اجتماعي رابطۀ معنادار وجود ندارد. نتيجه‏گيري: آگاهي‏بخشي و ترغيب دانشجويان به مشاركت در فعاليتهاي اجتماعي و طراحي و راه‏اندازي شبكۀ اجتماعي بومي به منظور افزايش آگاهي دانشجويان و اعضاي هيئت علمي پيشنهاد مي‏شود.