ارتباط كمال‌گرايي، اضطراب، نظم‌جويي شناختي هيجان با درگيري تحصيلي دانشجويان دانشگاه پيام نور پيرانشهر

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط كمال‌گرايي و اضطراب و نظم‌جويي شناختي هيجان با درگيري تحصيلي دانشجويان دانشگاه پيام نور پيرانشهر انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي با طرح همبستگي و جامعۀ آماري شامل كليۀ دانشجويان مشغول به تحصيل دانشگاه پيام نور پيرانشهر در سال تحصيلي 971396 است. تعداد 220 دانشجو از بين جامعۀ آماري به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند‌. شركت‌كنندگان به پرسشنامه‌هاي درگيري تحصيلي، كمال‌گرايي، نظم‌جويي شناختي هيجان و اضطراب پاسخ دادند‌. داده‌ها از طريق آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون همزمان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تحليل رگرسيون حاكي از آن بود كه كمال‌گرايي 14 درصد، نظم‌جويي شناختي هيجان 15 درصد و در مدل نهايي هر دو متغيّر وارد معادله شدند كه در مجموع توانستند 20 درصد واريانس درگيري تحصيلي را تبيين كنند‌. نتيجه‌گيري: زماني كه دانشجويان از راهبردهاي سازگارانه كمال‌گرايي و نظم‌جويي شناختي هيجان استفاده مي‌كنند، درگيري تحصيلي آنان افزايش مي‌يابد. اين حالت مي‌تواند باعث بالا رفتن سازگاري دانشجو با محيط دانشگاه و نيز افزايش انگيزه و پيشرفت تحصيلي وي شود‌.