مطالعۀ پيامدهاي همجواري دانش‌آموزان پايۀ ششم با پايۀ اول از منظر پديدۀ قلدري و رفتارهاي خشونت‌آميز در مدرسه

تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر اجرا توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري تحقيق را كليه دانش‌آموزان پايه‌هاي اول و ششم در مدارس ابتدايي شهرستان كاشان تشكيل مي‌دهند. نمونه آماري تحقيق از 389 دانش‌آموز پايه اول و 464 دانش‌آموز پايه ششم تشكيل شده است كه با توجه به طرح تحقيق، به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي بررسي وضعيت زورگويي، خشونت و قرباني شدن در بين دانشآموزان پايه اول از پرسشنامه قلدري و قرباني(چان، مايرن و كروشا، 2005) و براي دانش‌آموزان پايه ششم از مقياس دانش‌آموزان مدرسه(هامبورگر، باسيل و ويوُلو، 2011) استفاده شد كه در آن پنج مؤلفه در زمينه قلدري و رفتارهاي خشونت آميز وجود دارد. تحليل‌ها نشان داد كه با حضور دانش‌آموزان پايه ششم در مدارس ابتدايي، ميزان بروز قلدري و خشونت افزايش يافته است. ، پيامدهاي حضور ششمي‌ها در مدارس دخترانه و پسرانه متفاوت است. در مدارس پسرانه، كلاس اولي‌ها بيش از همپايه‌هاي خود در مدارس دخترانه در معرض آزارهاي فيزيكي و روحي دانشآموزان پايه هاي بالاتر قرار ميگيرند. اگر چه معلوم شد كه عمده قلدري‌ها بر روي دانش‌آموزان پايه اول را همتايان خودشان مرتكب مي‌شوند؛ اما حجم قابل توجهي از اين رفتارهاي خشونت‌آميز را پسران پايه ششم مرتكب مي‌شوند. سرانجام، تحليل‌ها نشان داد كه هم پايه اولي‌هاي دختر و پسر در مدارس تك‌دوره، نسبت به همتايان خود در مدارس دودوره، بيشتر مرتكب قلدري مي‌شوند.