بررسي و طبقه بندي تصاوير مربوط به مفهوم خدا در شعر كودك (براساس طبقه بندي ايماژهاي سه گانه تخيلي-واقعي، تخيلي-كنشي و توصيفي)

كودكان تصوير متفاوتي از خداوند در ذهن دارند و همواره نسبت به شناخت او كنجكاو هستند. اين كنجكاوي اغلب به صورت پرسش‌هاي مداوم خود را نشان مي‌دهد. آن‌ها به دنبال تصويري روشن و اقناع كننده درباره مفهوم خداوند هستند. ادبيات به عنوان يك رسانه مي‌تواند كودك را در اين شناخت ياري دهد. شاعران كودك هر كدام به سبك خاص خود تصويري از خداوند ارائه كرده‌اند. هدف اين پژوهش بررسي و نقد تصوير خداوند در شعر كودك است. روش تحقيق به صورت تحليل محتواست. در اين پژوهش مواردي مانند؛ بسامد القاب و عناوين خداوند، طبقه بندي نوع ايماژها و بسامد اشعار مربوط به مفهوم خداوند بررسي شده‌اند. از ميان 30 شاعر (9 زن و 21 مرد) و 120 اثر، تنها در 40 قطعه شعر به مفهوم خداوند پرداخته ‌شده كه اغلب تكراري و كليشه‌اي هستند. در ميان پديده‌ها، بيشتر از زيبايي‌هاي طبيعت به عنوان نشانه‌هايي براي خداشناسي بهره گرفته‌اند. اكثر اشعار مربوط به خدا در شعر كودك، بر موضوعات حاشيه‌اي متمركزند و كمتر مشاهده شده كه شاعر مستقيما با خدا گفت‌وگويي داشته باشد يا دست به ستايش شاعرانه‌ي او بزند. ايماژهاي دسته‌ي اول (ايماژ‌هاي توصيفي) در مقايسه با ايماژهاي واقعي تخيلي و تخيلي كنشي بسامد بيشتري داشته‌اند.