برهم‌كنش سكوت سازماني و نوآوري در سازمان‌هاي بخش عمومي: مطالعه‌اي درباره كاركنان دانشي دانشكده‌هاي علوم انساني استان تهران

Interaction between Organizational Silence and Innovation in Public Sector Organizations:A Study on Knowledge Workers of Humanities faculties in Tehran Province

نوآوري با اطلاعات سروكار دارد و موفقيت آن متوقف به جريان مطلوبي از اطلاعات و ارتباطات است. در اين ميان، آن چه جريان دانش و اطلاعات را مختل مي‌كند، سكوت سازماني است. سكوت سازماني، پديده‌اي است كه طي آن، كاركنان به صورت آگاهانه از اظهار نظرها، نقدها، پيشنهادها و در كل از تسهيم دانش و اطلاعات آشكار و پنهان خودداري مي‌كنند. اين پژوهش به دنبال آن است كه به عنوان يكي از مهم‌ترين موانع نوآوري در سازمان‌هاي بخش عمومي، ابعاد اصلي سكوت كاركنان دانشي دانشكده‌هاي علوم انساني استان تهران را شناسايي كند. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ روش متكي بر روش‌شناسي داده ‌بنياد است. جامعه آماري پژوهش كاركنان دانشي دانشكده‌هاي علوم انساني استان تهران بوده و نمونه‌گيري تا اشباع داده‌ها پيش رفته است. در اين پژوهش تلاش شده است، پس از شناسايي انواع سكوت در سازمان، عوامل سكوت، پيامدها و راهبردهاي كاهش سكوت به عنوان ابعاد اصلي سكوت سازماني كاركنان دانشي، روايتي بر اجتناب از شكستن سكوت سازماني و عدم توفيق در حركت به سمت نوآوري در دانشكده‌هاي علوم انساني ارائه گردد.

Innovation deals with information and its success stops responding to the optimal and interactive flow of information and communication. Meanwhile, what disrupts the flow of knowledge and information is organizational silence. Organizational silence is a phenomenon in which employees deliberately refrain from comments, criticisms, suggestions and, in general, the sharing of hidden and hidden knowledge and information. This research seeks to identify as one of the most important barriers to innovation in public sector organizations the main aspects of the silence of knowledge workers in Tehran's School of Humanities. The present research is purpose-oriented, applied and methodically based on the methodology of foundation data. The statistical population of the research is the knowledge workers of the Faculties of Humanities of Tehran province and sampling has been done to saturation data. In this research, after identification of types of silence in the organization, the factors of silence, the consequences and strategies of reducing silence as the main dimensions of organizational silence of knowledge workers, a narrative on avoiding the breakdown of organizational silence and failing to move towards innovation in faculty Humanities.