ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺑﺮرﺳﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎه زﻧﺎن در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ و ﺗﺪاوم آن

زنان در جايگاه نيمي از جامعه ي بشري ، همواره نقش سرنوشت سازي در تحولات سياسي - اجتماعي داشته اند ؛ اما نقش زنان در فرايند انقلاب اسلامي، همانند حكايت انقلاب از نوع و جنس ديگري است. زنان مسلمان با گزينش فرهنگ غني اسلامي در مقابل فرهنگ غربي، پايه گذار جنبشي نوين در عصر انحطاط اخلاقي شدند. بررسي ها حاكي از آن است كه زنان با پذيرش اسلام سياسي، به عناصر انقلابي و مبارزاتي تبديل شدند. مردان بزرگي كه در سال هاي سياه خفقان، در تدارك انقلاب بزرگ بودند، يقينا بدون همراهي زنانشان، توانايي به انجام رساندن آن امور را نداشتند. در سال هاي56 و57 كه زمان اوج گيري انقلاب اسلامي بود، حضور زنان انقلابي با ظاهر كاملا اسلامي، بيش از هر چيز توجه ناظران سياسي را به خود جلب مي كرد. با پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، تحولات عميق و بنيادين در عرصه هاي مختلف سياسي، اقتصادي و اجتماعي كشور به وجود آمد كه يكي از آن ها حضور فعال زنان در انقلاب و بالا رفتن منزلت زن در ايفاي نقش سياسي و مشاركت آنان در همه امور كشور و افزايش چشمگير تعداد دختران دانش آموز و دانشجو و زنان معلم و استاد و مشاغل در سطوح مختلف اعم از قانونگذاري، اجرائي و ساير پست هاي حساس كشور، مي باشد. موضوع و هدف كلي پژوهش حاضر، تحليل بررسي جايگاه زنان در شكل گيري انقلاب اسلامي و تداوم آن مي باشد؛ كه براي رسيدن به آن از روش كتابخانه اي استفاده شده است.