ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭘﺬﯾﺮي ﻋﺮﻓﺎن ﺳﻬﺮاب ﺳﭙﻬﺮي از ﻋﺮﻓﺎن ﺳﻬﺮوردي

هر انساني فطرتا خداجوست و گرايش به عشق ورزي نسبت به معبود ازلي خويش دارد، از اين رو عارفان مي توانند تاثير گذارترين شخصيت در زندگي معنوي و تربيتي هر انساني باشند. سهراب سپهري با توجه به انديشه هاي عرفاني لطيفي كه داراست از اين قاعده مستثني نيست او پيش از آنكه شاعر باشد انسان عارفي است كه با نگاهي تازه به پديده هاي طبيعي وجود معبودش را متذكر مي شود. با توجه به پژوهش هاي متعددي كه در زمينه ي عرفان سپهري به عمل آمده اكثريت معتقدند كه عرفان او صرفا بودايي و برگرفته از انديشه هاي كرشنا مورتي است و به تاثير انديشه هاي عرفان سهروردي در شعر سهراب پرداخته نشده است، نگارنده در اين جستار با توجه به واژه هاي رمزي موجود در اشعار سهراب تاثيرپذيري سهراب را از سهروردي بررسي مي كند. البته بايد يادآور شويم كه عرفان بديع و منحصر به فرد سهراب آميزشي است ابتكاري و خلاقانه كه آن را از ديگر عرفان هاي موجود متفاوت ساخته است. لذا نمي توانيم عرفان او را صرفا بودايي، اشراقي يا شرقي تلقي كنيم.