رويكردي تركيبي در ارزيابي عوامل دخيل در رقابت پذيري زنجيره تامين صنعت لاستيك سازي

A Hybrid Approach to Asses Contributing Factors in Supply Chain Competitiveness in Rubber Industry

هدف اصلي پژوهش حاضر، ارزيابي عوامل دخيل در رقابت پذيري زنجيره تامين در صنعت لاستيك سازي است. بدين منظور ابتدا با مروري گسترده در ادبيات رقابت پذيري، مولفه ها شناسايي و مدل مفهومي پژوهش ارائه شد. داده ها از مديران و خبرگان 5 شركت ايراني توليدكننده لاستيك جمع آوري گرديد. به منظور تحليل داده ها و تست مدل پيشنهادي در فاز آماري پژوهش، از روش حداقل مربعات جزئي (pls)، و به منظور اولويت بندي عوامل موثر در رقابت پذيري زنجيره تامين رويكردي تركيبي اتخاذ نموده و از تلفيق ضرايب مسير حاصل از تكنيك pls و اوزان حاصل از تكنيك هاي bwm و fahp بهره گرفته‌ شده است. نتايج حاصل از فاز آماري پژوهش حاكي از تاثير مثبت و معنادار «شراكت زنجيره تامين»، «قابليت هاي فرآيندي مديريت دانش»، «مديريت زنجيره تامين سبز» و «بخش بندي تامين كنندگان» بر رقابت پذيري زنجيره تامين مي باشد. نتايج حاصل از اولويت بندي عوامل موثر در رقابت پذيري زنجيره تامين با استفاده از روش هاي mcdm نشان داد كه «شراكت در سرمايه گذاري مالي» مهم ترين عامل در رقابت پذيري زنجيره تامين است و پس از آن، «كاربرد دانش» و «شراكت در r&d» در اولويت هاي دوم و سوم قرار گرفته اند. در پايان، برخي استراتژي هاي كاربردي براي مديران، مورد بحث و بررسي قرار گرفته و پيشنهادهايي براي پژوهش هاي آينده فراهم شده است.

The main aim of this research is to asses contributing factors in supply chain competitiveness in rubber industry. To this point, first, using the extended review in literature of competitiveness, components were identified and conceptual model of research was presented. Data were collected from managers and experts of 5 Iranian rubber manufacturers. To analyze the data and testing the proposed model in statistical phase of research, partial least squares (PLS) method, and to prioritizing contributing factors in supply chain competitiveness a hybrid approach was used and Path coefficients of PLS and weights of BWM and FUZZY AHP were combined. The results of statistical phase of research indicate that “supply chain partnership”, “knowledge management process capability”, “green supply chain management”, and “supplier segmentation” have a significant positive effect on supply chain competitiveness. The results of prioritizing contributing factors in supply chain competitiveness using MCDM methods indicate that “partnership in finance” is the most important factor in supply chain competitiveness and after that, “knowledge application” and “partnership in R&D” were located in second and third priority. Finally some practical strategies for managers are discussed and some suggestions for future research are provided.