مرگ‌انديشي از منظر اروين يالوم و تأثير آن بر معنابخشي به زندگي

Thanatopsis from the View of Irvin Yalom and Its Effect on meaning fullness to Life

شيوه مواجهه آدمي با مقوله مرگ تأثير شگرفي بر شيوه زيستن او دارد به‌گونه‌اي‌كه مي‌تواند انسان را به سوي زندگي اصيل و معنادار سوق دهد يا موجب يأس، نااميدي و پوچي و بي‌معنايي زندگي باشد. در اين مقاله ما با تأكيد بر آراي يالوم به بررسي تأثير مرگ‌انديشي بر معناداري يا بي‌معنايي زندگي آدمي مي‌پردازيم. رويكرد يالوم در اين باب متأثر از برخي فيلسوفان اگزيستانس است. يالوم تلاش مي‌كند به ما بياموزاند چگونه با خيره‌شدن به مرگ و پذيرفتن واقعيت آن از زندگي تكراري و ملال‌آور هر روزي فاصله بگيريم. در پايان مقاله برخي از ملاحظات انتقادي در باب ديدگاه يالوم مطرح مي‌شود . اساسي‌ترين ملاحظه اين است كه مرگ‌آگاهي گرچه به عنوان يك نوع آگاهي مي‌تواند شرط لازم براي رسيدن به معنا باشد، ولي هرگز شرط كافي نيست. ضرورت و نگاه مثبت انسان به شرايط زندگي پس از مرگ ميتواند موجب نوعي خوش‌بيني و اميد نسبت به آينده زندگي باشد كه چنين خوش‌بيني شرط معناداري زندگي است.

Human's confrontation with death greatly effects on his/her method of life which can either impel human to a meaningful and real life or make him/her feel hopeless, disappointed, and absurd and lead to meaninglessness of life. I will investigate the effect of thanatopsis [thinking of death] on meaningfulness or meaninglessness of life, emphasizing on the views of Irvin Yalom. Yalom's approach in this regard is affected by some existentialist philosophers. Yalom tries to teach us how we can avoid having a repetitive and annoying everyday life by staring at death and accepting its reality. Some critical considerations on Yalom's view are mentioned at the end of this article. The main consideration is as follows: although awareness of death is an awareness which is necessary for finding the meaning [of life], but it is never sufficient. Human's positive view of the life after death can create a kind of optimism and hope to the future of life and such optimism is required for the meaningfulness of life.