محدوديت‌هاي فرهنگي و حاكميتي حقوق بشر عقلاني

Cultural and Sovereignty Restrictions of Rational Human Rights

حقوق بشر يك ارزش فراملي و فراحاكميتي و گفتماني است عقلاني كه در عصر حاضر بر بيشتر گفتمان‌هاي سياسي و اجتماعي غلبه كرده است. هرچند همچنان رقباي جدي به نام حاكميت و فرهنگ (ارزش‌هاي ملي و آداب و رسوم) دارد، حقيقت آن است كه حقوق بشر آنها را به چالش كشيده است؛ اين در عنصر عقلاني «فراملي بودن حقوق بشر» نهفته است. اين مقاله براي حل اين چالش به‌صورت طبيعي به بررسي فراملي بودن ارزش‌هاي حقوق بشري در «ماهيت» و «اسناد» اين حوزه پرداخته و غايت آن وصول به‌نوعي همزيستي مسالمت‌آميز با ظفرمندي حقوق بشر بر حاكميت‌هاي داخلي و فرهنگ‌هاي غيرانساني است. مقالۀ حاضر بر اين فرضيه شكل گرفته است كه «حاكميت‌ها و فرهنگ‌ها در چالش با حقوق بشر هر روز بيش از گذشته محدود مي‌شوند». براي ارزيابي گزارۀ مذكور، در روشي توصيفي-تحليلي، فرهنگ‌هاي ملي و حاكميت دولت‌ها بررسي شده‌اند.

Human Rights is a transnational and transgovernmental value and it is a rational discourse that prevails to most social and political negotiations at the present time. It has still serious rivals called sovereignty and culture (national values and traditions). The truth is that Human rights challenged them and it derives from the rational element of "transnational human rights". This article deals with transnational human rights values through the "nature" and related "documents" in this field for solving this challenge naturally and its purpose is based on achieving a peaceful coexistence with the victory of human rights on domestic sovereignty and antihuman culture. This article is based on the assumption that “the sovereignties and cultures that are challenged with human rights are restricted everyday”. For Evaluating of recent assumption, this paper examines national cultures and States sovereignty with regard to this topic.