همساني ژنتيكي سويه هاي واكسن مايكوپلاسما آگالاكتيه جدا شده از طالقان، لرستان و شيراز در ايران

Homogeneity of Mycoplasma agalactiae vaccine strains isolated from Taliqan, Lorestan, and Shiraz in Iran

سابقه و هدف: ايران يكي از اصلي ترين كانون هاي فعاليت مايكوپلاسما آگالاكتيه در دام هاي نشخواركننده در جهان شناخته است. سه سويه بومي طالقان، لرستان و شيراز براي توليد تنها نمونه واكسن كشته عليه آگالاكسي در ايران مورد استفاده قرار مي گيرند. اين مطالعه با هدف آگاهي از ارتباط ژنتيكي ميان اين سويه ها انجام شد. مواد و روش ها: از هر سه سويه بومي طالقان، لرستان و شيراز كشت تازه در محيط آبكوشت PPLO تهيه و ماده ژنتيكي با روش جوشاندن استخراج گرديد. چهار واكنش مستقل PCR بر مبناي 4 لوكوس VNTR5، VNTR9، VNTR17 و VNTR19 تنظيم و در مورد هر سه سويه اجرا گرديد. توالي نوكلئوتيدهاي تمامي محصولات PCR تعيين گرديد. يافته ها: نتايج به دست آمده بر مبناي توالي نوكلئوتيدها در هر 4 لوكوس وجود همساني كامل در ميان ژنوم سه سويه را نشان داد. از طرف ديگر به جز لوكوس VNTR19 سويه هاي سه گانه ايراني در هر سه لوكوس ديگر با سويه شاخص PG2 مايكوپلاسما آگالاكتيه همسان مشاهده شدند. در لوكوس VNTR19 تنها تفاوت مشهود اضافه شدن 3 نوكلوتيد به طول اين لوكوس در سويه هاي ايراني بود. نتيجه گيري: همساني ژنتيكي در ميان سه سويه ايراني مي تواند نشانه فعاليت يك يا چند كلون هاي بومي اجدادي باكتري در جغرافياي ايران باشد كه در طول تاريخ دامپروري اين كشور پيدايش و تكامل يافته اند. در نتيجه ضعف در اعمال سياست هاي كنترل بيماري به صورت هموژن و غالب منتشر شده است. در توضيح چگونگي شباهت ميان سه سويه ايراني و سويه PG2 مي توان آنرا به تشابه تصادفي در فرآيند تكاملي (حالت هموپلازي) و يا متاثر از مداخلات انساني از راه فعاليت هاي دامپروري مانند واردات دام از خارج مربوط دانست. اعمال روش هاي استاندارد ژنوتايپينگ بر روي تعداد بيشتر جدايه هاي ايراني مي تواند به درك صحيح اين موضوع كمك نمايد.

Background & Objectives: Iran continues to hold one of the most currently active world foci of agalaxy in ruminants. The three local strains of Taliqan, Lorestan, and Shiraz have been used for many years in preparation of the only commercially available killed vaccine against agalaxy in the Iranian market. This study was conducted to determine the genetic link between these strains. Materials & Methods: All three strains of Taleghan, Lorestan, and Shiraz were cultivated freshly on PPLO agar media. The genetic material was extracted by boiling method. In order to investigate the genomic relations between these strains, a Multi-Locus Variable Number Tandem Repeat Analysis (MLVA) strategy concentrating on 4 VNTR loci of 5, 9, 17, and 19 was employed. The nucleotide sequences of all PCR products were determined, as well. Results: Nucleotide sequence analysis showed an identical MLVA pattern by all the three strains. When compared to the Mycoplasma agalactiae PG2 laboratory strain, the only VNTR19 locus was different between Iranians and the PG2 strain, with respect to a 3bps addition at this locus in Iranian strain. Conclusion: The identical genetic pattern of the three Iranian strains is likely an indication of the activity of one or more indigenous ancestral clone in the geography of Iran that has been appeared and evolved throughout its livestock history and became homogeneous and predominant due to the absence of efficient disease control policies. The similarity between three Iranian and the PG2 strains might be due to homoplasy or human intervention through animal husbandry activities such as livestock importation. Applying standard genotyping methods to a larger number of local isolates help to better assess this observation.