تاثير روش مداخله مبتني بر روان‌شناسي مثبت‌‌گرا بر خودبخشايشگري و تاب‌‌آوري مادران كودكان داراي ناتواني يادگيري

Effectiveness of Positive Psychology Intervention on Self­-Forgiveness and Resilience in Mothers of Children with Learning Disabilities

هدف: پژوهش حاضر با هدف تأثير مداخله روان‌شناسي مثبت‌‌گرا بر خودبخشايشگري و تاب‌آوري مادران كودكان داراي ناتواني يادگيري سبزوار انجام شد. روش: روش اين پژوهش، نيمه‌ تجربي از نوع پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه‌ مادران كودكان 6 تا 12 ساله داراي اختلال يادگيري در سبزوار در سال 1395-1396بود كه 34 نفر بر حسب شرايط ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفي در گروه‌هاي آزمايش (17 نفر) و كنترل (17 نفر) جاي‌‌دهي شدند. پس از انجام پيش‌آزمون‌، به كمك پرسشنامه‌‌هاي مقياس خودبخشايشگري‌ ول، دي شي و واكيني (2008) و تاب‌آوري كونور و ديويدسون (2003)، به گروه آزمايشي طي هشت جلسه 90 دقيقه‌اي روان‌شناسي مثبت‌گرا آموزش داده شد. در پايان از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد و داده‌هاي به دست آمده با آزمون تحليل كوواريانس و به كمك نرم افزار SPSS ويراست 23 تجزيه‌ و تحليل شد. يافته­ها: نتايج نشان داد كه مداخله روان‌شناسي مثبت‌گرا بر خود بخشايشگري و تاب‌آوري مادران كودكان داراي ناتواني يادگيري سبزوار تأثير مثبت و معنا­داري داشته است (001/0P≤). نتيجه­گيري: مداخله روان‌شناسي مثبت‌گرا يك برنامه آموزشي مؤثر براي كمك به مادران كودكان داراي اختلال يادگيري است.

Objective: The aim of this study was to determine the effects of positive psychology intervention on self-forgiveness and resilience in mothers of children with learning disabilities in Sabzevar, Iran. Method: This study was a controlled quasi-experimental research with a pretest-posttest design. The statistical population consisted of all mothers of children with learning disabilities aging 6 to 12 years and living in Sabzevar during academic year 2016-2017, of whom 34 were selected according to inclusion criteria and assigned to experimental (n=17) and control (n=17) groups through simple randomization. After administering pretests, including the Self-Forgiveness Scale of Wohl, DeShea, and Wahkinney, and the Connor-Davidson Resilience Scale, the experimental group received positive psychology intervention for 8 sessions of 90 minutes, while the control group received no intervention. At the end of the program, posttests were administered to both groups. The data were analyzed using descriptive (mean and standard deviation) and inferential statistics (analysis of covariance) in SPSS 23. Results: The results showed that positive psychology intervention has a significant effect on self-forgiveness and resilience in mothers of children with learning disabilities in Sabzevar (p£0.001). Conclusion: Positive psychology is an effective intervention program for helping the mothers of children with learning disabilities.