نقش ميان پرخاشگري و خود‌دلسوزي در بخشايش مادرياران مراكز توانبخشي افراد كم توان ذهني

The Role of aggression and self-compassion in the forgiveness in the Mother Assistants of the Rehabilitation Centers for Mentally Retarded People

هدف: همواره با توجه به آنكه وجهي از انسان­ها هيجان و درك اجتماعي مي‌باشد، بنابراين مي‌توان در بسياري از تصميم ها، رويدادها نقش اين ويژگي بسيار بارز باشد، مخصوصا در شرايط ارتباطي با افراد كم توان ذهني كه در وضعيت مراتب نامناسب‌تري به تناسب يك فرد عادي هستند، با عنايت به مطلب فوق هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ميزان پرخاش‌گري و خود دلسوزي در بخشايش مادرياران مراكز توانبخشي افراد كم توان ذهني است. روش:روش انجام اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي 415 مادريار مراكز توانبخشي افراد كم توان ذهني سطح استان گلستان تشكيل دادند و با توجه به طرح پژوهش با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده 230 نمونه انتخاب شدند. جمع آوري اطلاعات به صورت فردي و در مراكز انجام گرديد. در اين پژوهش از پرسشنامه مقياس بخشودگي احتشام زاده و همكاران (1389)، پرسشنامه پرخاش‌گري (AGQ) و پرسشنامه خود دلسوزي فرم بلند (SCS-LF) استفاده شد. يافته ها: نتايج حاكي از آن است كه در مجموع بين تمامي خرده مقياس­هاي ميزان خشم با بخشايش‌گري همبستگي معكوس و بين خرده مقياس هاي خودشفقتي با بخشايش‌گري همبستگي مستقيم معناداري وجود دارند، همچنين مولفه­ي انزوا (19/0)، احساس مشترك انساني (30/0)، مهرباني با خود (32/0) وكينه­توزي (34/0) توان پيش­بيني بخشايشگري را دارا مي باشند. نتيجه گيري: به طور كلي بخشايش‌گري تحت تاثير مولفه­هاي هيجاني مي­باشد و تلويحات كاربردي بسياري در حيطه­هاي درماني و آموزشي در مراكز نگهداري كودكان كم توان ذهني مي­تواند داشته باشد.

Objective: Social perception and emotions play an important role in decision making process. This is notably evident in communication with mentally retarded people who are in worse situation compared to the normal persons. Therefore, this study aims to investigate The Role of Aggression and Self-Compassion in the Forgiveness in mother assistants of the rehabilitation centers for mentally retarded people. Method: This is a descriptive study based on the correlation-regression analytical method. The statistical population consisted of all 415 mother assistants from rehabilitation centers for mentally retarded people in Golestan province, of whom 200 were selected as the sample using the simple random sampling method. Data were collected individually[1] in these centers. In this research, Forgiveness Scale (Ehteshamzadeh et al., 2010), Aggression Questionnaire (AGQ) (Buss and Perry, 1992) and Self-Compassion Scale – Long Form (SCS-LF) were used. Results: The results indicate that, in total, problem solving and cultural intelligence styles could predict positivism. In part, the components of the creative style (0.60), the helpless subscale in problem solving (0.75), orientation style (0.81), strategic intelligence or meta-cognition (0.83), trust in problem solving (0.85) and finally, behavioral intelligence increased the prediction ability to 0.859. Conclusion: Generally, forgiveness is highly influenced by emotional components and can have many practical implications in the therapeutic and educational fields.