تأثير روش‌هاي ساخت نمونه و درصد ريزدانه خميري روي رفتار استاتيكي و سيكليك ماسه‌هاي رس دار

Investigating the Effect of Sample Preparation Method and Plastic Fines Content on the Static and Cyclic Behavior of Clayey Sands

تأثير بافت اوليه و درصد ريزدانه خميري روي رفتار ماسه‌هاي رسدار بررسي شده است. براي مدل‌سازي بافت اوليه نمونه در شرايط نهشته‌گذاري مختلف از چهار روش نمونه­ سازي درآزمايش‌هاي سه‌ محوري استاتيكي و سيكليك استفاده شده است. آزمايش‌ها روي تركيبات ماسه با صفر تا 25 درصد ريزدانه كه با چهار روش تراكم مرطوب، ريزش خشك، ته­ نشيني در آب و ريزش جرياني ساخته شده ­اند و تحت بارگذاري­ هاي استاتيكي و سيكل يك انجام شده است. نتايج نشان‌دهندۀ آن است كه روش‌هاي ته­ نشيني در آب و ريزش جرياني و ريزش خشك تمايل به توليد بافت‌هاي اتساعي دارند كه حتي با افزايش درصد ريزدانه خميري نيز هم‌چنان رفتارهاي اتساني خود را حفظ مي­كنند. در مقابل روش تراكم مرطوب تنها در حالت ماسه تميز از خود رفتار اتساعي نشان مي­دهد و با افزايش درصد ريزدانه به سرعت به‌سمت ناپايداري و بروز رفتارهاي نرم‌شوندگي كامل با كرنش مي­رود. در حالت بارگذاري سيكليك تفاوت بين روش‌ها كم‌تر شده و با افزايش درصد ريزدانه به‌نظر مي­رسد رفتارهاي مشاهده شده براي روش‌هاي مختلف به‌سمت يك روند يك‌سان ميل مي­كنند. به‌صورت كلي با افزايش درصد ريزدانه خميري تا حدود 20 درصد ناپايداري در نمونه ­هاي تحت آزمايش افزايش يافته است و بعد از آن مجددا نمونه‌ها به‌سمت پايداري بيش‌تر حركت مي­كنند. نكته قابل توجه آن است كه نوع روش نمونه سازي و بافت اوليه نمونه تأثير خاصي روي اين حد آستانه نداشته است.

of initial texture and plastic fine content has been investigated. In order to model the different deposition condition four different specimen preparation methods are used. The tests are conducted on sands and its combination with to 25 fine percent using static and cyclic method. Four different specimen preparation methods are used consisting of Dry Funnel Deposition (DFD), Water Sedimentation (WS), Moist Tamping (MT) and Air Pluviation (AP). Each method may be useful to model the behavior of some special deposited soils. For example, DFD is the best method to model the natural deposition of silty sands, while the WS method is suitable for simulating the sands natural deposition in the rivers. MT method is the best method to simulate the behavior of compacted embankments while SD method is suitable to prevent the segregation of particles with respect to other methods like Water Pluviation. Effect of sample preparation methods on the sands and silty sands behavior is investigated to some extent, while the clayey sands are rarely considered. The results show that water sedimentation method, Air pluviation method and Dry funnel deposition method tends to create dilative textures with continuous dilative behavior even in high clay fine content. In contrast, the wet tamping method shows the dilative behavior only for clean sands specimens and increasing fines will results in instability and complete strain softening behavior. In cyclic loading the difference between different methods are less with respect to static loading. It seems that the results of different methods tends to be identical with increasing in fine content. In general, increasing fine content up to 20 percent results in more instability. After that a threshold value can be estimated bout 2 percent, after that the instability becomes less with continuous increase in fines content. The valuable result is that the threshold value is not dependent on the specimen preparation method or initial texture of specimens.