اثر كود فسفر و روابط برخي صفات زراعي دو هيبريد ذرت دانه اي (.Zea mays L) در شرايط تنش خشكي

به منظور تعيين رابطه عملكرد و برخي صفات زراعي و ارزيابي اثر مقادير مختلف كود فسفر بر صفات مورد بررسي دو هيبريد ذرت دانه­اي در شرايط تنش خشكي، آزمايشي به­ صورت كرت­ هاي دوبار خرد شده در قالب طرح بلوك­ هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. تنش خشكي به­ عنوان عامل اصلي در سه سطح شامل آبياري كامل، تنش در مرحله ظهور پانيكول و تنش در مرحله پرشدن دانه اعمال شد. كود فسفر به­ عنوان عامل فرعي در سه سطح 0، 200 و 300 كيلوگرم در هكتار (به ­ترتيب شاهد بدون كود، 100 درصد توصيه كودي و 50 درصد بيش­تر از توصيه كودي) و هيبريد به ­عنوان عامل فرعي فرعي در دو سطح (SC700 و SC704) در نظر گرفته شدند. اثر آبياري، كود و هيبريد در عملكرد و بسياري از صفات ديگر معني­ دار بود. بيش­ ترين عملكرد دانه در شرايط آبياري كامل و كم­ ترين آن در شرايط تنش در مرحله پرشدن دانه حاصل شد. بين دو هيبريد 700 و 704 در سطوح مختلف آبياري تفاوت معني­ داري مشاهده نشد. بيش­ ترين وزن خشك در شرايط آبياري كامل حاصل شد، كه در اين شرايط بين مصرف 200 و 300 كيلوگرم در هكتار كود فسفر و استفاده از سينگل كراس 700 و مصرف 100 و300 كيلوگرم در هكتار كود فسفر و استفاده از سينگل كراس 704SC تفاوت معني ­داري وجود نداشت. هم در شرايط آبياري نرمال و هم تنش، بيش ­ترين همبستگي عملكرد دانه با شاخص برداشت مشاهده شد. براساس رگرسيون گام به گام و تجزيه عليت، هم در شرايط آبياري نرمال و هم در شرايط تنش، صفات شاخص برداشت و وزن خشك بيش­ ترين اثر را بر عملكرد دانه داشتند و در برنامه­ هاي گزينشي مي­توانند براي بالا بردن ظرفيت توليد، مؤثر واقع شوند. بيش ­ترين وزن خشك از تيمارهاي آبياري كامل، مصرف 200 و 300 كيلوگرم در هكتار كود فسفر و هيبريد SC700 و هم­چنين آبياري كامل، مصرف 100 و 300 كيلوگرم در هكتار كود فسفر و هيبريدSC704 حاصل شد.