كليدواژه :
ارزش , تحليل اقتصادي حقوق , حقوق پست مدرن , حقوق مدرن , واقعيت
چكيده فارسي :
ترديدي در واقع گرايي «تحليل اقتصادي حقوق» نيست؛ با اين حال، پرسش اين است كه آيا اين واقع گرايي در تضاد با ذات گرايي مدرنيته حقوقي است؟ اگر واقع گرايي، تفسير را اراده معنا تلقي كند، «تحليل اقتصادي حقوق» به عنوان چارچوب نظري تفسير قاعده حقوقي، نتيجه اي جز نفي ذات گرايي و پذيرش كثرت گرايي در اعتبار قاعده حقوقي ندارد؛ همان طور كه فرماليسم ماهوي و شكلي نيز اعتباري نخواهد داشت. اين نتايج يادآور گفتمان پست مدرنيته حقوقي است. با اين حال، به نظر مي رسد، اگر ذات گرايي در «بايد خودجوش اجتماعي» تجلي يابد، نماد تعامل متافيزيك و واقعيت است و تحليل اقتصادي حقوق مبتني بر آن، بازخواني مدرنيته مبتني بر نظم خودجوش خواهد بود. در اين صورت، تفسير نيز كشف معنا خواهد بود تا روش حصول اطلاع اقتصادي به محاق كثرت گرايي نرود. اعتبار چنين روش تفسيري به معناي اعتبار فرماليسم شكلي نيز خواهد بود؛ چراكه حصول اطلاع اقتصادي، حداقلي از اين نوع فرماليسم را اقتضا مي كند.
چكيده لاتين :
There is no doubt that the economic analysis of the law is realistic. The question, however, is whether or not this realism is in conflict with the fundamentalism of legal modernity? If realism, considers interpretation as the will of a concept, economic analysis of law as a theoretical framework for the interpretation of the legal rule, leads to the negation of fundamentalism and to the acceptance of pluralism in validity of the legal rule; as substantial and formal formalism will not be valid. These results denoted the paradigm of legal postmodernity, as a pluralistic one. However, it seems, if that fundamentalism is manifested in spontaneous value, it is a symbol of the interaction of reality and metaphysic. Thus, the economic analysis of the law, based on this type of fundamentalism, is only the resurgence of the modernity as the spontaneous order. Consequently, the interpretation will also be confined to the discovery of meaning, so that information has not fallen in the demise of pluralism. Because the acquisition of economic information requires a minimum of this formalism, the validity of this method of interpretation means the validity of formal formalism.
