طراحي مدلي براي قيمت گذاري فناوري بيوگاز در ايران با رويكرد پويايي سيستم

A Model for the Biogas Technology Pricing in Iran Using a System Dynamics Approach

افزايش تقاضا براي انرژي، محدودبودن منابع انرژي فسيلي، و انتشار گازهاي گل‌خانه‌اي سبب افزايش توجه به انرژي‌هاي تجديدپذير شده ‌است. يكي از مسائل عمده در اين زمينه تعيين روش مناسب قيمت‌گذاري است. در قيمت‌گذاري فناوري‌هاي تجديدپذير متغيرهاي كلان و خرد زيادي دخيل‌اند كه تركيب آن‌ها حالت‌هاي عدم اطمينان زيادي را ايجاد مي‌كنند؛ بنابراين، طراحي مدلي كه علاوه‌بر متغيرها روابط متقابل آن‌ها را نيز شامل شود سبب افزايش دقت قيمت‌گذاري مي‌شود. در اين مقاله با استفاده از روش پويايي‌شناسي سيستم‌ها و شبيه‌سازي مونت كارلو تأثيرگذاري متغيرها در يك‌ديگر و مقادير احتمالي آن‌ها در آينده تعيين شده است و سپس با استفاده از شبيه‌سازي مدل قيمت فناوري در آينده مشخص مي‌شود. نتيجه اين‌كه متغيرهاي دولتي به‌نسبت بازار تأثير بيش‌تري در قيمت و توسعۀ فناوري دارند. درنهايت، مشخص شد كه يارانه بالاترين تأثير را در روند گسترش و تعيين قيمت فناوري‌هاي انرژي تجديدپذير دارد.

Renewable energies have attracted more attention due to the increase in the demand for energy, limited fossil fuel resources, and rising greenhouse gas emissions. However, high investment costs can be considered as one of the major problems for the development of renewable energy technologies. In this study, we design a model to investigate the relationship between price, biogas technology development, and the benefits of stakeholders based on the system dynamic approach. The results of various simulation scenarios show that the state variables have greater effect on the technology development price than the market variables. Moreover, the results reveal that the government subsidies are more influential in the process of the technology development and pricing, compared to the other state variables.