كليدواژه :
علامه جعفري , علامه جعفري , شرّ , ناملايمات , حيات طبيعي , حيات معقول , عدالت
چكيده فارسي :
برخي از پرسش‌ها مانند مسئلة «شر» در متون علمي وجود دارد كه پاسخ‌گويي كامل به آنها از عهدة علم تجربي برنمي‌آيد، و تنها دين و فلسفه مي‌توانند در اين امور نقش شايسته‌اي ايفا كنند. نوشتار حاضر با روش «تحليلِ اسنادي»، ديدگاه هاي علامه جعفري در باب «شرّ» را بررسي كرده است. حاصل ديدگاه ايشان آن است كه براي حلّ مسئلة شرور، تبيين دو مسئلة، «حيات و فلسفة آن»، و «عدالت و حكمت خداوند در جريان خلقت و سرنوشت انسان‌ها» ضروري است. از ديدگاه ايشان حكم انسان‌ها به‌وجود نقص‌ها و شرور در عالم طبيعت، مستند به قضاوت در حوادث جهان و زندگى از منظر «حيات محورى» است. اگر انسان به درك مجرد و خالصي از نظام هستي برسد و گرايش او به «حيات معقول» هم بيشتر باشد، به‌طور قطع، تفسير طبيعي از عدالت الهي را رها كرده و از سلطة خودِ طبيعي نيز بيرون آمده است و ديگر مسئلة «شر» براي وي مطرح نخواهد شد.
