عنوان مقاله :
نظريه ي قرون وسطايي اطلاق: دلالت شناسي پنهان در رساله ي «در پيرامون ابطال هاي سوفيستي» ارسطو
عنوان به زبان ديگر :
Medieval Supposition Theory:The Implicit Semantic of Aristotle's “Sophistical Refutations”
پديد آورندگان :
باقري، مهين دانشگاه علامه طباطبايي , ميرزاپور، مهدي دانشگاه مونت پليه فرانسه , ذكياني، غلامرضا دانشگاه علامه طباطبايي
كليدواژه :
«ابطال هاي سوفيستي» ارسطو , نظريه ي اطلاق , منطق ارسطويي , منطق قرون وسطايي , مغالطات منطقي
چكيده فارسي :
نظريه ي اطلاق (Supposition Theory) يكي از نظريه هاي مهم منطقي-دلالت شناسي است كه در تأليفات و تفاسير منطق دانان قرون وسطايي در ذيل بحث «ويژگي هاي حدود» مطرح گرديده است. از آنجايي كه اين نظريه داراي پيامدهاي منطقي، فلسفي و الاهياتي مهمي است در اين پژوهش به بررسي ريشه ي مفهومي و تاريخي آن مي پردازيم. مدعاي اصلي اين پژوهش وجود پيوندي معنادار به لحاظ تاريخي و مفهومي بين نظريه ي قرون وسطايي اطلاق و نظريه ي مغالطات ارسطو است كه در رساله ي «در پيرامون ابطال هاي سوفيستي» وي مطرح شده است. بررسي مورد به مورد مغالطات مطرح شده توسط ارسطو در مقايسه و تطبيق با تحليلهاي منطق دانان قرون وسطايي اين فرضيه را تقويت مي كند كه نظريه ي اطلاق همان دلالت شناسيِ پنهان در نظريه ي مغالطات ارسطو است كه توسط منطق دانان قرون وسطايي ماهيتي آشكار و مستقل پيدا كرده است و در دوران قرون وسطايي متأخر در برخورد با مشكلات دلالت شناسي مختلف در ابعاد گسترده تري نيز توسعه يافته است.
چكيده لاتين :
Supposition theory is one of the most important logical- semantic theories which is put forward by medieval logicians in their logical texts and commentaries usually under the discussion topic "Properties of Terms". Since this theory has important consequences and results in logic, philosophy and theology, in this paper we will investigate its conceptual and historical origin. We claim that there is a significant and deep (historical and conceptual) bound between the medieval theory of supposition and Aristotle’s theory of fallacies as he has stated in his treatise “sophistical refutations”. The case-by-base study of Aristotle’s fallacy in comparison to the semantical analysis of medieval logicians support this idea that supposition theory is the implicit semantic of Aristotle’s “sophistical refutations” which has been reinterpreted as an explicit and dependent field of study by medieval logicians, and also it has been extended throughout the late medieval ages due to different semantical problems.
