واكاوي سبك‌هاي يادگيري دانشجويان براي ارتقاي آموزش معماري (مطالعۀ موردي: دانشجويان معماري دانشگاه اروميه)

Analysis of Learning Styles to Improve Architectural Education (Case Study: Architecture Students of Urmia University)

شناخت دانشجويان يكي از عوامل مهم و مؤثر بر آموزش در كارگاه‌هاي معماري است. نمي‌توان شاگرد معماري را بدون شناخت دقيق و بدون توجه به واكنش‌هايش به داده‌ها و خواسته‌ها، تحت يك برنامۀ منتظم و از پيش تعيين‌شده بار آورد. يكي از راه‌هاي اين شناخت، توجه به سبك‌هاي يادگيري است كه ترجيحات يادگيري و تفاوت‌هاي موجود ميان افراد در روش‌هاي يادگيري را بيان مي‌كند. هماهنگي سبك‌هاي تدريس مدرسان با سبك‌هاي يادگيري دانشجويان، منجر به تقويت انگيزۀ يادگيري و پيشرفت تحصيلي خواهد شد؛ ازاين‌رو با توجه به شمار روزافزون متقاضيان يادگيري در عرصه‌هاي متنوع علمي و مهارتي و ويژگي‌هاي متفاوت آنان در درك و پردازش محتويات يادگيري، نياز عاجلي به بررسي شناخت خصوصيات يادگيرندگان در رشته‌هاي مختلف تحصيلي از جمله معماري احساس مي‌شود. اين مقاله با آسيب‌شناسي آموزش معماري در حوزۀ فرايند يادگيري، يكي از راه‌هاي رفع كاستي‌ها و نقايص مربوط را با توجه به سبك‌هاي يادگيري دانشجويان عنوان كرده است. روش تحقيق اين پژوهش، از نوع توصيفي‌تحليلي است كه طبق آن، چگونگي توزيع دانشجويان معماري دانشگاه اروميه در سبك‌هاي يادگيري بر اساس سياهۀ سبك‌هاي يادگيري كُلب، بررسي و داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي متناسب آماري، تجزيه و تحليل شده‌اند. يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد كه سبك‌هاي يادگيري غالب كاربردي در دانشجويان معماري، به‌ترتيب جذب‌كننده و همگرا هستند. همچنين دانشجويان در نيمۀ ابتدايي تحصيل در رشتۀ معماري بيشتر از سبك جذب‌كننده و در نيمۀ انتهايي از سبك همگرا استفاده مي‌كنند و ارتباط معني‌داري بين سبك يادگيري و جنسيت وجود ندارد. با تحليل و ارزيابي يافته‌ها، پيشنهادهايي در راستاي سبك‌هاي مورد تقاضاي رشته ارائه شده است؛ از جمله: انجام آزمون اختصاصي با پيش‌نيازهاي هنري لازم قبل از ورود به اين رشته، انجام آزمون سبك‌هاي يادگيري در مراحل اوليۀ تحصيلات دانشگاهي، انطباق برنامه‌هاي آموزشي با سبك‌هاي يادگيري دانشجويان در سال‌هاي اوليۀ تحصيلي براي ايجاد انگيزۀ ادامه‌تحصيل و آموزش متنوع به فراگيران در حين تحصيل. همچنين راهكارها و مصاديقي براي انطباق برنامه‌هاي تدريس با نيازهاي دانشجويان معماري با هدف اثربخش‌تر كردن و ارتقاي آموزش معماري ذكر شده است.

Knowing students is an important and effective aspect of teaching in architecture studios. Without properly knowing architecture students and their reactions, they cannot be taught under a standard, pre-determined program. One of the ways to know students is to know their learning styles, which shows their learning preferences and different learning methods. Corresponding teaching styles with the learning styles of students leads to a strengthened motivation for learning and academic achievement. With the increasing number of applicants entering the diverse fields of scientific and technical programs and their different learning types, there is an urgent need to know the characteristics of learners in various academic disciplines, including architecture. With an assessment of architectural education, this paper expresses that attention to learning styles is one of the ways to overcome the weaknesses in the field. The research method in this study is descriptive-analytic, through which architecture students of Urmia University are categorized based on Kolb’s learning styles inventory. Data are analyzed using appropriate statistical tests. The findings show that the dominant learning types of architectural students are the Assimilator and the Converger. Also that the students are Assimilators in the first half of their academic program, and Convergers in the second half, and that there is no significant relationship between learning styles and gender. After analyzing the findings, suggestions are made for students such as taking a specific test with necessary artistic prerequisites before entering the discipline, taking the learning styles test in the early stages of university education, and for educators such as adapting educational delivery to students' learning styles in the early years of education to motivate them to continue their education, and using varied teaching styles for different learner types. In addition, some examples and solutions are mentioned for adapting teaching to the needs of architecture students to make architectural education more effective.