نقش حمايتي دولت از تحقيق و توسعه صنايع صادراتي در بازارهاي انحصار دوجانبه بين‌المللي

Role of Government Support on R&D in Development of Exporting Industries in International Duopoly Markets

در مباحث مربوط به سياست تجاري استراتژيك، دولت ها در راستاي عملكرد بهتر بنگاه هاي داخلي در عرصه بين الملل به شيوه هاي مختلف از آن ها حمايت مي كنند. يكي از اين نوع حمايت ها مي تواند پرداخت يارانه جهت تامين هزينه هاي مربوط به فرآيند تحقيق و توسعه باشد. در اين مقاله، تعامل استراتژيك دو دولت و دو بنگاه صادركننده كالاهاي يكسان به بازار جهاني، با استفاده از نظريه بازي تحليل مي شود. اين تعامل در قالب يك بازي پوياي دو مرحله اي با اطلاعات تمام اما ناقص مورد بررسي قرار مي گيرد. در مرحله اول، دولت ها در مورد پرداخت يا عدم پرداخت يارانه تحقيق و توسعه به بنگاه هاي خود، و در مرحله دوم، بنگاه ها در مورد تخصيص يا عدم تخصيص هزينه به تحقيق و توسعه تصميم گيري مي نمايند. تعادل كامل بازي فرعي منحصر به فرد اين بازي، بيانگر حمايت دولت ها از بنگاه هاي خود و همچنين نشان دهنده تصميم بنگاه ها به تخصيص هزينه به تحقيق و توسعه مي باشد. اين نتيجه هرچند كه ممكن است براي كشورهاي توسعه يافته (تحت شرايط خاصي) منجر به معماي زنداني براي دولت ها شود، اما يك راه حل بهينه براي كشورهاي درحال توسعه، از جمله ايران، مي باشد. تعادل به دست آمده همچنين در راستاي تحقق سياست هاي كلي اقتصاد مقاومتي مي باشد.

In strategic trade policy, governments support their domestic firms in many ways in order to promote their performance in the international field. One of these ways is R&D subsidies. In this paper, the strategic interaction among two governments and two firms which exporting homogenous commodities to the global market is analyzed using the game theory. The interaction is analyzed in a two-stage dynamic game with complete but imperfect information setting, which in the first stage, governments decide about granting or not granting the subsidies to their domestic firms, and in the second stage, firms decide whether allocate resources to R&D or not. The unique subgame perfect equilibrium of the game indicates that governments support their domestic firms and firms allocate some resources to the R&D process. Although this outcome may result in the prisoner's dilemma for governments in developed countries, it is an optimal solution for developing countries such as Iran. The equilibrium is also consistent with the general policies of the resistive economy.