ارزيابي وضعيت توسعه كشاورزي پايدار با رويكردي كارآفرينانه (مطالعه موردي: استان خوزستان)

كارآفريني راه‌حل كليدي براي پاسخگويي به چالش‌هاي نوسازي و توسعه كشاورزي پايدار است. لازمه اين امر سياست‌گذاري اثربخش براي ايجاد يك نظام كشاورزي پايدار كارآفرينانه مي‌باشد. لذا ارزيابي وضعيت موجود پايدار كارآفرينانه بودن كشاورزي براي تعيين فاصله آن از وضع مطلوب و تعيين نقشه‌راه سياست‌گذاري‌هاي بخش ضروري است؛ بنابراين هدف مطالعه حاضر بر پايه بررسي وضعيت توسعه كشاورزي پايدار با رويكرد كارآفرينانه در استان خوزستان، به عنوان يكي از استان‌هاي پراهميت در كشاورزي كشور به‌ويژه در بخش زراعت، استوار گرديد. پژوهش حاضر پيمايشي، كاربردي و ابزار گردآوري اطلاعات واكاوي اسنادي و دو نوع پرسشنامه بود. پرسشنامه اول براي تعيين شاخص‌هاي سنجنده مناسب، توسط 13 نفر از خبرگان كه هدفمند و با روش گلوله برفي انتخاب شدند، تكميل شد. پرسشنامه دوم براي تعيين وضعيت موجود، توسط 495 نفر از بهره‌برداران زراعي استان كه به روش چندمرحله‌اي با انتساب متناسب به صورت تصادفي انتخاب شدند، تكميل گرديد. براي تحليل داده‌ها از آماره‌هاي توصيفي فراواني، درصد، ميانگين، روش بهنجارسازي خطي و آزمونه‌اي ANOVA و توكي، تكنيك درون‌يابي Splineو نرم‌افزارهاي SPSS،Excel و GIS استفاده شد. طبق نتايج وضع موجود كشاورزي پايدار با رويكردي كارآفرينانه در خوزستان نامساعد بوده و بعد محيط‌زيستي و منطقه مديترانه‌اي در شرايط نامساعدتري قرار دارند.