بررسي نتايج عمل جراحي نزديك بيني به روش حفظ بافت در افراد بالاي 20سال، بعد از شش ماه در سال 1394

زمينه: نزديك بيني از انواع شايع عيوب انكساري مي باشد كه در سال هاي اخير شيوع آن بيشتر شده است. هدف از اين مطالعه بررسي نتايج عمل جراحي نزديك بيني به روش حفظ بافت در افراد بالاي 20 سال، بعد از شش ماه در سال 1394 بود. روش ها: اين مطالعه شامل 29 نفر (15 زن و 14 مرد) معادل 58 چشم مي باشد كه ميانگين نزديك بيني آنها بيشتر از 25/1 بود و بيماران با كدورت قرنيه و لنز، قوز قرنيه و بيماري هاي كلاژن، عروقي و اكتازيك از معاينه حذف شدند. بيماران با ديد اصلاح شده كمتر از 25/20 و فشار چشم بالاتر از mmHg 21 از تحقيق حذف شدند. ميانگين نزديك بيني، آستيگماتيسم، پاكيمتري،كراتومتري و بهترين ديد اصلاح شده قبل از عمل اندازه گيري و شش ماه بعد از عمل مجددا مقادير بالا اندازه گيري شد. يافته ها: در اين تحقيق ميانگين سن بيماران 51/.±56/26 بود. بعد از عمل مقادير نزديك بيني و آستيگماتيسم به اندازه قابل توجهي كاهش يافت(001/ p) و ميانگين مقادير نزديك بيني، آستيگماتيسم، پاكيمتري و كراتومتري به ترتيب 06/±18/.+، 03/0±31/0 ،9/38±48/458، 23/.± 5/ 40بدست آمد. بهترين ديد اصلاح شده همه بيماران 20/20 بود و همچنين تفاوت قابل توجهي بين زن و مرد از لحاظ آماري مشاهده نشد. نتيجه گيري: جراحي فوتورفراكتيو كراتكتومي با استفاده از دستگاه تكنولاس 217 p براي بيماران نزديك بين با ضخامت قرنيه كم به نسبت عيب انكساري بسيار مناسب مي باشد. اين مطالعه نشان مي دهد كه جراحي حفظ بافت براي بيماران با ضخامت قرنيه كم به نسبت عيب انكساري، با توجه به نتايج بدست آمده مي تواند مناسب باشد. اين نوع روش جراحي را مي توان براي بيماران با شرايط مشابه پيشنهاد داد.