سنجش اختلال بدريختي بدني بين دانشجويان تربيت بدني و غير تربيت بدني دانشگاه رازي

زمينه: هدف پژوهش حاضر، سنجش اختلال بدريختي بدني بين دانشجويان دختر و پسررشته تربيت بدني و غير تربيت بدني دانشگاه رازي بود. روش ها: بدين منظور با استفاده از روش تحقيق توصيفي، 343 دانشجوي دختر و پسر در سال تحصيلي91 -90 ، شامل 167 دانشجوي تربيت بدني با گذراندن حداقل دو ترم و 176 دانشجوي غيرتربيت بدني از ساير دانشكده‌ها كه به صورت تصادفي خوشه اي انتخاب شده بودند، پرسشنامه اختلال بدريختي بدني (BDD) را تكميل كردند. از آزمون‌هاي ناپارامتريك مناسب براي بررسي متغيرهاي مورد مطالعه استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه نرخ اختلال بدريختي بدني در دانشجويان مورد مطالعه 8/3% مي-باشد(13از 343 نفر). بيشترين اختلال بدريختي بدني در بين دانشجويان پسر غير تربيت بدني با4/5% و در دانشجويان دختر غير تربيت بدني با ميزان1/4% بود. نتيجه گيري: در كل با توجه به پايين‌تر بودن نرخ اختلال بدريختي بدني در دانشجويان تربيت بدني نسبت به ساير دانشجويان، به نظر مي‌رسد تشويق و آگاهي دادن دانشجويان ساير رشته‌ها جهت شركت در تمرينات ورزشي و فعاليت‌هاي بدني در بهبود اين اختلال مفيد باشد.