عنوان مقاله :
. تعيين يارانه لازم به سرمايهگذاري در تحقيق و توسعه در راستاي سياست كاهش آلودگي هوا با استفاده از الگوي تعادل عمومي محاسبهپذير: مطالعه موردي اقتصاد ايران
عنوان به زبان ديگر :
Determining the Subsidy Required for Investment in Research and Development in Line with the Policy of Reducing Air Pollution Using the Computable General Equilibrium Model: Case Study of Iran
پديد آورندگان :
نعمت الهي، فاطمه دانشگاه شيراز , صدرايي جواهري، احمد دانشگاه شيراز - بخش اقتصاد , حسين صمدي، علي دانشگاه شيراز - بخش اقتصاد , شهنازي، روح اله دانشگاه شيراز - بخش اقتصاد
كليدواژه :
ماليات , انرژي , يارانه , تحقيق و توسعه , الگوي تعادل عمومي محاسبهپذير
چكيده فارسي :
امروزه كاهش در ميزان انتشار گازهاي گلخانهاي، به منظور دستيابي به يك رشد اقتصادي پايدار، در كانون توجه جهان قرار گرفته است. پرداخت يارانه به سرمايهگذاري در تحقيق و توسعه و وضع ماليات بر مصرف انرژيهاي فسيلي، از جمله سياستهاي مطرح شده در زمينه كاهش انتشار گازهاي گلخانهاي است. اين سياستها با هدف ايجاد تغييرات فني اتخاذ ميشوند. در اين تحقيق، با استفاده از يك الگوي تعادل عمومي محاسبهپذير، دو سناريوي پرداخت يارانه به سرمايهگذاري در تحقيق و توسعه و پرداخت يارانه به همراه وضع ماليات بر مصرف سوختهاي فسيلي، با هدف دو برابر نمودن نسبت سرمايهگذاري در تحقيق و توسعه به توليد ناخالص داخلي، مورد توجه قرار گرفته است. در ابتدا نرخ يارانه لازم به سرمايهگذاري در تحقيق و توسعه براي دستيابي به هدف مزبور تعيين و سپس، آثار اقتصادي، رفاهي و محيط زيستي سياستهاي ياد شده مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از تدوين و عدددهي الگو نشان ميدهد كه در سناريوي اول، نرخ يارانه لازم به سرمايهگذاري در تحقيق و توسعه، جهت دستيابي به هدف مزبور، معادل 9/4 درصد و در سناريوي دوم برابر 9/1 درصد است. در اين ميان نرخ ماليات لازم در سناريوي دوم معادل 2/5 درصد از مصرف انرژيهاي فسيلي برآورد شده است. نتايج حاكي از كاهش رفاه در هر دو سناريو، بدون توجه به منافع اجتماعي حاصل از كاهش انتشار گازهاي آلاينده است. همچنين نتايج نشان ميدهد كه هر دو سياست ماليات بر مصرف انرژي فسيلي و سياست پرداخت يارانه به تحقيق و توسعه قادر به كاهش مصرف انرژي و آلودگي هوا ميباشند.
چكيده لاتين :
Greenhouse gas emission abatement is an important
issue at the center of attention worldwide with the aim of
achieving sustainable economic growth. One of the
policies put forward in this area is to subsidize
investment in research and development and to levy tax
on fossil fuels in order to make appropriate technical
changes to reduce greenhouse gas emissions. The
present paper determines the subsidy rate for investment
in research and development to double it with using a
computable general equilibrium model. It considers in
the first scenarios subsidy payment for investment and in
the second scenarios subsidy payment along with, the
taxation of fossil fuel consumption. It then examines the
economic, welfare and environmental impacts of these
policies. The results of modeling and calibration show
that in the first scenario, the subsidy rate for investment
in research and development is 9.4% and in the second
scenario it is 9. 1%. Meanwhile, the tax rate for fossil
fuels in the second scenario is 2.5%. The results indicate
a reduction in welfare in both scenarios, regardless of
the social gains of reducing emissions. The results also
show that both the energy tax policy, and research and
development subsidy policy is able to reduce energy
consumption and air pollution.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي رشد و توسعه اقتصادي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي رشد و توسعه اقتصادي