بررسي ارتباط بين خواص رئولوژي مخلوط هاي بتن خودتراكم با زمان گيرش به روش مقاومت الكتريكي

Investigation of the Relationship Between Rheological Properties of Self-consolidating Concrete Mixtures and the Setting Time of by Electrical Resistance Method

تا كنون مطالعات متعددي بر روي خواص رئولوژي و زمان گيرش در مخلوط هاي با پايه سيماني انجام پذيرفته است، ليكن ارتباط بين اين دو مشخصه مهم تا كنون بررسي نگرديده است. لذا هدف از انجام اين پژوهش بررسي ارتباط بين خواص رئولوژي و زمان گيرش در مخلوط هاي بتن خودتراكم مي باشد. در اين پژوهش شش طرح مخلوط بتن خودتراكم در نظر گرفته شد كه در آنها اثر تغيير نسبت آب به سيمان، افزودني دوده سيليس و سرباره كوره آهن گدازي در نظر گرفته شد. در تعيين زمان گيرش از روش مقاومت الكتريكي استفاده گرديده و همچنين عملكرد اين روش در تعيين خصوصيات رئولوژي مورد ارزيابي قرار گرفته است. از آنجايي كه روش مقاومت الكتريكي در تعيين زمان گيرش فاقد استانداردي مدون مي باشد، لذا به منظور راستي آزمايي نتايج از روش استاندارد مقاومت در برابر نفوذ بر اساس استاندارد astmc403 نيز استفاده شده است. در بخش بررسي خواص رئولوژي نيز بررسي ها در دو بخش كارايي و بررسي رئومتريك انجام گرفته است. از نتايج بدست آمده مشخص گرديد كه مخلوط هايي كه داراي جريان پذيري بالاتري هستند، زمان گيرش كمتري را ثبت كرده اند. همچنين مشخص شد كه مخلوط هاي بتني كه تنش جاري (استاتيكي و ديناميكي) بالاتري دارند، زمان گيرش كوتاه تري را ثبت نموده اند. بدين ترتيب با روابط بدست آمده ارتباط اين دو متغير مهم( خواص رئولوژي و زمان گيرش )ارزيابي گرديد.

Several studies have been done on the rheological properties and setting time of cementitious mixes, but the relationship between these two important features has not been studied so far. Therefore, the aim of this study is to investigate the relationship between rheological properties and setting time in self-consolidating concrete mixtures. In this study, six self- consolidating concrete mixture proportions were considered, in which the effect of water-cement ratio changes, silica fume and slag was used. The electrical resistivity method has been used in determining its setting time, and the performance of this method has been evaluated in determining the rheological properties. Since the electrical resistivity method is not standardized in determining the setting time, therefore, to verify the results, the standard penetration resistance method is also used according to the ASTM-C403. In the study of rheological properties, the studies have been done in two sections of efficiency and rheometer analysis. From the results, it was found that mixtures that have higher slump flow have recorded less time to take. It was also found that concrete mixtures that have higher yield stress (static and dynamic) have shorter setting time. In this way, the relationships between these two important variables (rheological properties and setting time) were evaluated by the relationships.