اثر نامتجانس بيكاري بر جرم در ايران: رويكرد سلسله مراتبي پنل بيزين-پواسن

بسياري از مطالعات تجربي ارتباط بين مسايل اقتصادي و ناهنجاري‌هاي اجتماعي را مورد بررسي قرار داده‌اند. بيكاري از مزمن‌ترين عارضه‌هايي است كه خوشايند هيچ نظام اقتصادي نيست. اثر بيكاري بر جرم تحت تأثير بسياري از عوامل خاص استاني (يا كشوري) مي‌تواند نامتجانس باشد. ادبيات اقتصادسنجي بيان مي‌كند كه به دليل همبستگي بالاي فعاليت‌هاي اقتصادي و اجتماعي نمي‌توان فرض مستقل بودن واحدهاي انتخابي (استان‌ها يا كشورها) را در نمونه پذيرفت. بنابراين، رويكردهايي كه اين واقعيت را ناديده مي‌گيرند داراي خطاي سيستماتيك هستند و چنانچه نمونه كوچك باشد، اين خطا حادتر خواهد بود. از‌اين‌رو، براي بررسي دقيق‌تر و فني‌تر مسئله تأثيرهاي نامتجانس متغير توضيحي بر وابسته، در اين تحقيق، تأثير بيكاري بر جرم، با استفاده از رويكرد ضرايب تصادفي بيزين (سلسله‌مراتبي) در قالب مدل پنل پواسون مزدوج براي پنج استان ايران در دوره زماني 1393– 1388 مورد تجزيه‌و‌تحليل قرار مي‌گيرد. نتايج نشان مي‌دهد كه افزايش يك واحد نرخ بيكاري، اثرات متفاوتي بر جرم در مناطق مختلف مي‌گذارد. به عبارت ديگر، تأثير نرخ بيكاري يكسان بر جرم در استان­هاي نمونه داراي اثرات متفاوت است.