اثربخشي آموزش غني سازي سازگاري زوجين در بهبود ارتباطات زناشويي

The effectiveness of couples coping enhancement training on improving marital relations

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش غني سازي سازگاري زوجين در بهبود ارتباطات زناشويي انجام شد. روش: در اين پژوهش با يك طرح شبه آزمايشي، يك كارآزمايي كنترل شده تصادفي با سنجش در خط پايه، پس از مداخله و پيگيري با گروه پلاسيبو و كنترل انجام گرفت. 36 زوج به عنوان نمونه پژوهش از بين زنان و مرداني كه در بهار 1396 به دليل مشكلات زناشويي به دادگستري شهركرد مراجعه كرده بودند به صورت در دسترس انتخاب و تصادفي در گروه آزمايش (12=n؛ تحت آموزش غني سازي سازگاري زوجين مبتني بر برازنده سازي فرهنگي طي 9 جلسه گروهي يك بار در هفته)، گروه پلاسيبو (12=n؛ ملاقات صرف با درمانگر طي 9 جلسه گروهي يك بار در هفته) و گروه كنترل(12=n) گماشته شدند. كليه شركت كنندگان پرسشنامه زوجي اينريچ را در سه مرحله خط پايه، پس از مداخله و پيگيري تكميل كردند. داده ها با تركيب ميانگين نمرات زوج ها توسط آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل شدند . يافته ها: نتايج تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر نشان داد كه زوج هاي دريافت كننده آموزش غني سازي سازگاري زوجين مبتني بر برازنده سازي فرهنگي در دو مرحله پس از مداخله (دو ماه بعد از سنجش خط پايه) و پيگيري (8 ماه پس از سنجش خط پايه) تفاوت معناداري در ميانگين نمرات ارتباطات زناشويي در مقايسه با گروه پلاسيبو و كنترل نشان دادند (0/001>F=8/105، p). نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش بدين معناست كه، برنامه آموزش غني سازي سازگاري زوجين مبتني بر برازنده سازي فرهنگي، در بهبود ارتباطات زناشويي موثر است و تداوم اثر آن در طول زمان تاييد شده است.

Aim: This research was conducted with the aim of determining the effectiveness of couples coping enhancement training on improving marital relations. Method: In this research with quasi-experimental design, a randomized controlled trial with baseline, post-treatment, and follow-up assessments along with placebo and control group was conducted. 36 couples by convenience sampling selected from couples referring to court of shahr e kord in the spring of 1396 due to marital problems and randomly assigned to either the experimental group (n = 12; under administration of couples coping enhancement training based on cultural tailoring in 9 group sessions once a week), placebo group (n = 12; under administration of mere meeting with therapist in 9 group sessions once a week) and control group (n = 12). All couples completed an ENRICH Couple Scales in three phases of baseline, post-treatment, and follow-up. Data were analyzed by SPSS and descriptive and inferential statistics. Results: Results of analysis of variance with repeated measures indicated that the couples receiving the couples coping enhancement training based on cultural tailoring reported significant difference in the mean of marital relationship scores compared toplacebo and control group couples in post treatment (2 months after the baseline assessment) and follow-up (8 months after the baseline assessment) periods (F=8/105, P<0/001). Conclusion: According to the results, couples coping enhancement training is an effective method on improving marital relations.