الگوي پيشنهادي توسعه زيست‌بوم‌هاي پايدار در ايران، مبتني‌بر تحليل محتواي كيفي وب‌سايت‌هاي زيست‌بوم‌هاي پايدار جهان: الگوي ديرين در عصر نوين

يكي از دستاوردهاي اخير بشر براي كاهش ردپاي اكولوژيكي، خلق و توسعه و احياي شمار زيادي از زيستگاه‌هاي كوچك و پايدار با نام «زيست‌بوم‌هاي پايدار» محسوب مي‌شود. در اين زمينه، بسياري از كشورهاي توسعه‌يافته و درحال‌توسعه پيش‌گام شده و اقدام‌هاي شگفت‌آوري به‌ثمر رسانده‌اند. شناخت و مقايسه الگوهاي توسعه‌ اين جوامع در اين كشورها، بسيار مهم و درخورتوجه است و راه رسيدن به اين هدف را براي كشورهاي ديگر كوتاه‌تر مي‌سازد. در كشور ايران نيز، برخورداري از الگويي كارا به‌منظور توسعه پايدار، دغدغه بيشترِ دولت‌ها بوده است؛ ازاين‌رو، مطالعه حاضر با رويكرد پژوهش كيفي و كاربرد تحليل محتواي كيفي وب‌سايت‌هاي زيست‌بوم‌هاي پايدار جهان با رويكرد استقرايي، به‌دنبال ارائه الگويي براي توسعه زيست‌بوم پايداهاي اين مرزوبوم بوده است. براي اين منظور، از بين پنجاه نمونه تصادفي از زيست‌بوم‌هاي پايدار كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته، 25 نمونه استخراج و محتواي كيفي آن‌ها با رويكرد كدگذاري تحليل شد. درنهايت، با طراحي و موشكافي الگوي حركت و توسعه زيست‌بوم‌هاي پايدار كشورهاي درحال‌توسعه درطول زمان و مقايسه آن با اين روند دركشورهاي توسعه‌يافته، الگويي پيشنهادي براي توسعه زيست‌بوم‌هاي پايدار در ايران ارائه شد.