پژوهشي كيفي درباره شناسايي موانع خلقِ دانش در دانشگاه

A qualitative research on identifying barriers to knowledge creation at university

در مطالعه حاضر با بهره‌گيري از روش ‌‌تحقيقِ كيفي ‌اكتشافي موانع مربوط به نظام دانش‌آفريني در دانشگاه‌ها شناسايي شد. در اين پژوهش با 14 نفر از متخصصانِ حوزۀ دانش‌آفريني به روشِ اكتشافيِ نيمه‌ساختاريافته مصاحبه شد و اطلاعات به ­دست آمده با روش تحليل محتوا تجزيه ‌و ‌تحليل شدند. تحليلِ يافته‌ها نشان داد كه موانع دانش‌آفرينيِ دانشگاهي كدام‌اند؛ به‌عبارتي، مشخص شد كه اعضاي هيئت علمي براي خلق دانش انگيزۀ كافي ندارند و براي انجام دادن پژوهش‌هاي بنيادي و كاربردي وقت لازم را صرف نمي‌كنند. همچنين آنها در مهارت‌هاي مورد نياز و پايه براي دانش‌آفريني ضعيف‌اند و به‌اشتراك‌گذاري دانش در دانشگاه برايشان مهم نيست. افزون ‌بر اين موارد، ساختار سازماني مناسبي وجود ندارد و فرهنگ دانش‌آفريني در دانشگاه ديده نمي­ شود. همچنين تا به ‌حال از مديران ارشد دانشگاه براي توليد دانش حمايت كافي نشده است و نظام‌هاي توسعۀ منابع انساني در دانشگاه به ‌اندازۀ كافي وجود ندارد و به مقطع تحصيلات تكميلي بي‌توجهي شده و در سطح ملي و بين‌المللي ارتباطات كافي برقرار نشده است؛ علاوه‌ بر اين، شبكۀ دانش در دانشگاه‌ها طراحي نشده و استقرار نيافته، مطالعات ميان­ رشته ­اي و بين‌رشته‌اي به ‌حد لازم صورت نگرفته، امكانات و تجهيزات (سخت‌افزاري و نرم‌افزاري) نامناسب و ناكافي و منابع مالي كافي به دانشگاه اختصاص داده نشده و سياست‌هاي مشخصي براي برقراري ارتباط مؤثر ميان صنعت و دانشگاه تدوين نشده است. در نهايت، در راهبردها و خط‌مشي‌هاي دانشگاه نقش دانش‌آفريني كمرنگ بوده است. اين موانع در سه دستۀ عوامل سازماني، فردي و پشتيباني طبقه‌بندي شده­ اند.

The present study has identified the barriers of knowledge creation system by using a qualitative-explorative research approach at universities. In this research, 14 experts from the knowledge creation area were interviewed by semi-structured exploratory method and the information obtained from these interviews were analyzed through content analysis method. The findings showed the barriers of knowledge creation as following: faculty members did not have enough motivation to create new knowledge and they do not take the time to do basic and applied research. Furthermore, they are lacking the basic skills needed for knowledge creation: and knowledge sharing is not important to them. In addition, there is no appropriate organizational structure, and there is a lack of knowledge creation culture at the university. There is not enough support from university senior administrators for creating knowledge; there is not enough human resources development system; postgraduate studies have been neglected; there is insufficient communication at national and international levels; the knowledge network has not been designed and deployed; the interdisciplinary studies have not been carried out as needed; there is inadequate facilities and equipment (hardware and software); sufficient funds are not allocated to the university; and there are no specific policies for effective communication between industry and the university. Finally, the role of knowledge-creation has been neglected in university strategies and policies. These barriers are classified into three categories: organizational, personal, and support factors.