كليدواژه :
مديريت دانشگاهي , دانشگاه فرهنگيان , ساختار انضباط محور , ساختار دانش محور
چكيده فارسي :
اين مقاله درصدد تحليل دو مدل مديريت آموزشي شامل؛ سنت انضباط محور و دانش‌محور با تأكيد بر تفاوت ساختاري و ماهوي دانش سراهاي تربيت معلم و دانشگاه فرهنگيان با توجه به ديدگاه ميشل فوكو در خصوص امر انضباطي و سياست هاي تأديبي است. در مقاله حاضر با استفاده از روش كيفي و به‌كارگيري روش نظريه زمينه اي و از طريق مصاحبه هاي عميق و متمركز به بررسي تجربيات انضباطي 43 فارغ التحصيل دانش سرا و تربيت معلم پرداخته شده است. يافته هاي تحقيق حاضر ازيك‌طرف، ضمن تأكيد بر ضرورت فرهنگي، اجتماعي، تاريخي و آكادميك، گذار از سنت دانش سرايي به سنت نوين دانشگاهي، برنامه ريزان آموزشي و دست‌اندركاران سياست هاي تربيت معلم را به‌نقد و واكاوي علمي گفتمان تاريخي سنت دانش سرايي دعوت مي نمايد و از طرف ديگر مسئولان دانشگاه تازه تأسيس فرهنگيان را به تلاش براي برساختن و نهادينه كردن سنت دانشگاهي دانش محور ترغيب نموده، خصوصاً در مورد تداوم سنت دانش سرايي در قالب جديد دانشگاه هشدار مي دهد. اين تحقيق در نهايت تأسيس دانشگاه فرهنگيان را نوعي گريز و گذر از ساخت انضباط محور دانش سرايي دانسته كه خود ريشه در تحولات زيستي و هستي شناختي انسان معاصر ايراني به‌خصوص نسل جديد معلمان دارد.
چكيده لاتين :
This paper seeks to analyze the debate of two models in educational management, the discipline-centered and knowledge-based tradition, with an emphasis on the structural and modality differences between Daneshsar and Farhangian University, according to Michel Foucault's view of discipline and correction policies. In this paper, the qualitative and in particular the Grounded theory are used, and through in-depth and focused interviews, 43 experienced disciplinary teachers have been studied. The findings of this research, on the one hand, emphasize on the cultural, social, historical and academic necessity, the transition from the Daneshsara tradition to the modern academic tradition, suggest the educational planners and practitioners review the teacher education policies. On the other hand, the officials of the newly found university have urged to strive to establish and institutionalize a scholarly academic tradition, especially warn them with regard to the continuation of the Daneshsara tradition in the new university format. This research finally sees the establishment of the University of Farhanfian as a kind of breakthrough in the development of discipline-based knowledge, which itself is rooted in the biological and ontological developments of contemporary Iranian people in the third decade of the Islamic Revolution.
