اثربخشي روان‌نمايشگري بر اختلال شخصيت خودشيفته، انزواي اجتماعي، فقدان همدلي و بي‌اشتهائي عصبي

The effectiveness of Psychodrama on Narcissistic Personality Disorder, Social Isolation, lack of Empathy, and Anorexia Nervosa

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي روان‌نمايشگري بر اختلال‌شخصيت خودشيفته و همبودهاي آن، انزواي‌اجتماعي، فقدان‌همدلي و بي‌اشتهائي‌عصبي‌انجام شد. پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل و جامعه آماري كليه دانشجويان دختر مقطع كارشناسي دانشگاه‌هاي قزوين بود. ابتدا 150 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب و سپس به شيوه هدفمند، 18 نفر كه نمره معيار اختلال‌شخصيت خودشيفته و اختلال‌هاي همبود آن را دريافت كرده بودند در دو گروه آزمايش و كنترل به تعداد مساوي با ملاكهاي يكسان و به شكل تصادفي قرار گرفتند، در طي جلسات يك نفر از گروه آزمايش و دو نفر از گروه‌كنترل از پژوهش خارج شدند. براي گروه آزمايش 10 جلسه روان‌نمايشگري 60 دقيقه‌اي در 5 هفته متوالي انجام شد و گروه كنترل در فهرست انتظار قرار گرفت. ابزارهاي پژوهش پرسش‌نامه‌هاي اختلال‌شخصيت خودشيفته امز، مقياس انزواي‌اجتماعي راسل و كورتونا، پرسش‌نامه همدلي ديويس و آزمون بازخورد خوردن گارنر و گارفينگل، بودند. تحليل داده‌ها با آزمون آماري كوواريانس انجام شد. نتايج نشان داد كه روان‌نمايشگري بر كاهش علائم خودشيفتگي و مشكلات همراه آن انزواي اجتماعي، فقدان همدلي و بي‌اشتهايي عصبي تاثير معناداري بر گروه آزمايش داشت. يافته‌ها بيانگر آن است كه روان‌نمايشگري جهت درمان اختلال‌شخصيت خودشيفته و اختلال‌هاي همبود آن قابل توصيه است.

Narcissistic personality disorders are penetrating pattern of selfishness, the need for admiration and fragile self-esteem and impaired social relation associated with many communication problems. The aim of this study was to investigate the effectiveness of psychodrama on narcissistic personality disorder and its comorbidities (social isolation, lack of empathy, and anorexia nervosa). This was a semi-experimental study with pre-test and post-test design with control group. Statistical Population was all of girl’s graduate students in Qazvin Universities. At the beginning questionnaires administered on 150 students that selected by cluster sampling method, then 18 patients who had met criteria of narcissistic personality disorder selected based on purposeful sampling method and equally assigned in groups randomly, during the sessions we lost one patient in the experimental group and two patients in the control group. For the test group, sessions were held in 10, 60-minute sessions with in 5 consecutive weeks and control group was in waiting list for treatment. The instruments were Narcissistic Personality Inventory, Empathy Questionnaire, and Loneliness Scale for measuring social isolation, and Eating Attitude Test. Date were Analyzed by the use of covariance analysis. Results showed that psychodrama was effective on reduction of the narcissistic personality disorder’s symptoms, social isolation, anorexia nervosa and lack of empathy. The findings indicated that psychodrama is an effective treatment in the context of narcissistic personality disorder and comorbidities’.