ارائه مدلي به‌منظور شناسايي و رتبه‌بندي موانع برنامه‌ريزي راهبردي در دانشگاه‌ها (مطالعه موردي: دانشگاه حكيم سبزواري)

Proposing a Model for Identifying and Ranking Strategic Planning Obstacles at Universities: A Case Study of Hakim Sabzevari University

هدف پژوهش حاضر ارائه مدلي به‌منظور شناسايي و رتبه‌بندي موانع برنامه‌ريزي راهبردي در دانشگاه‌ها با مطالعه موردي دانشگاه حكيم سبزواري بوده است. ازاين‌ رو در اين مطالعه از روش پژوهشي تركيبي استفاده‌ شده است. در بخش كيفي از روش تحليل مضمون (تم) و مصاحبه با 19 نفر از دست‌اندركاران و مطلعين، بهره برده شده است. در بخش كمي و به‌ منظور رتبه‌بندي موانع برنامه‌ريزي راهبردي دانشگاهي و طراحي مدل، از آزمون فريدمن و «مدل‌سازي ساختاري تفسيري» استفاده‌ شده است. از آنجا كه روش «مدل‌سازي ساختاري تفسيري» مبتني بر نظر خبرگان است، از نظرات 32 متخصص در حوزه دانشگاهي استفاده‌شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش، منجر به سطح‌بندي موانع فرايند برنامه‌ريزي راهبردي دانشگاهي شد. بر اساس مدل حاصله مهم‌ترين سطح كه سنگ زيربناي مدل را تشكيل مي‌دهد «فقدان ثبات مديريتي» است. همچنين يافته‌ها نشان داد كه فقدان استراتژي توسعه، فقدان فرهنگ و تفكر برنامه‌ريزي و عدم استقرار برنامه‌ريزي راهبردي به ترتيب (رتبه‌هاي اول تا سوم) از مهم‌ترين موانع فرايند برنامه‌ريزي راهبردي دانشگاهي هستند و ناهمگوني وضعيت مالي و خواسته‌هاي اداري (رتبه 13) آخرين رتبه را به خود اختصاص داده است.

The present research intends to identify and analyze the strategic planning process at Hakim Sabzevari University and to explore the barriers that inhibit this process. Therefore, in this study, a mixed research method has been used. In the qualitative section, the method of thematic analysis was used by interviewing 19 employees and informants. Friedman Test and Interpretative Structural Modeling have been used to rank the strategic planning barriers and design a model to represent these factors. Since the ISM (Interpretive Structural Modeling) approach is based on expert opinion, 32 expert opinions in the field of the University were elicited. According to the obtained model, the most significant factor which constituted the cornerstone of the model was “managerial instability”. The results of this research led to the ranking of the barriers of the academic strategic planning process and the design of a model representing these factors. The findings also showed that the lack of development strategy, the lack of culture and planning thinking and the lack of deployment of strategic planning are the most important barriers for the academic strategic planning process respectively. Moreover, the heterogeneity of financial status and administrative demands was ranked at the end.