معياري ساده براي پهنه‌بندي حساسيت زمين به رخداد فروچاله در مطالعات پايه شبكه‌هاي خطوط ريلي و انتقال نيرو در ابركوه يزد

اين مطالعه در دشت آبرفتي مخروط افكنه‌اي ابركوه انجام شد. اهميت موضوع مطالعه در رخداد فرونشست­، كه در ابعاد تا يك دهم هكتار و با عمق تا حدود ده متر است، چنان مي‌باشد كه در غالب موارد اين پديده نهان و در زير سطح خاك پديد آمده است. هدف از اين مطالعه پيدا نمودن معيار ساده از چند شاخص معدود با نمونه‌برداري از سطح زمين جهت تشخيص استعداد زمين به فروچاله به منظور مديريت در كاربري اراضي است. در اين تحقيق از شيوه­هاي تلفيقي مشاهدات سطحي اراضي تا روش­هاي كمي برداشت­هاي ژئوالكتريك و آزمايشات معمول شيمي و فيزيك خاك استفاده گرديد. مسيري به طول 400 متر در طول فروچاله­هاي ابركوه با دستگاه ژئوالكتريك بررسي و حفرات كوچك و بزرگ زير سطحي شناسايي و تصويري از نقاط حساس به نشست تهيه گرديد. سپس در راستاي مسير ژئوالكتريك و با اختلاف ميكرورليف موجود در منطقه نمونه­هايي از عمق 0 تا 30 سانتيمتري تهيه شد. از ميانگين سه شاخص هدايت الكتريكي، فراواني يون‌هاي موثر در واگرايي، از نسبت‌هاي يك به پنج خاك و آب، و حد رواني، معيار تشخيص خطر فرونشست بدست آمد و نقشه پهنه‌بندي حساسيت ترسيم شد. با ارزيابي وضعيت خطوط ريلي در حال احداث يزد – اقليد و شبكه دكل‌هاي انتقال نيرو مشخص گرديد كه تقريبا تمامي خط ريلي در محدوده ابركوه و بخشي از مسير دكل‌هاي برق از محدوده با حساسيت بيشينه يا بسيار شديد عبور داده شده است.