نقش حقوق شهروندي در توسعه ي سياسي نهادهاي شهري (مورد پژوهي؛ شهرداري تهران)

اهميت حقوق شهروندي، امروزه تا بدان حد است كه وجود آنرا به مثابه ي يكي از مهمترين الزامات و عناصر دموكراسي به شمار مي آورند. گذار از حكومت هاي نظامي، خودكامه و تماميت خواه با مشي سركوب گري، يكه سالاري و عدم رواداري به سوي شيوه هايي از حاكميت دموكراتيك، ضرورت پرداخت عميق به حقوق شهروندي را آشكار ساخته است. از اين روي، بررسي حقوق شهروندي در حاكميت شهري مي تواند زواياي پراهميتي از كيفيت پراكنش دموكراسي را در فضاي شهري آشكار سازد. پژوهش حاضر با بررسي چهار شاخص «مسئوليت پذيري»، «شفاف سازي»، «شايسته سالاري» و «قانون گرايي» در مديريت سياسي كلانشهر تهران، كوشيده است تا ابعاد حقوق شهروندي در مجموعه ي شهرداري تهران را به عنوان مهمترين نهاد مديريتي و حاكميتي اين شهر مورد كندوكاو قرار دهد. تحقيق حاضر، از لحاظ ماهيت، بنيادي-كاربردي و از لحاظ روش، توصيفيِ ژرفانگر (پيمايشي) است. تعداد نمونه ي شهروندان با توجه به تعداد جامعه ي آماري، بر اساس فرمول كوكران انجام شده و تعداد 113 نفر از شهروندان منطقه ي 6 شهرداري تهران بر اساس روش نمونه گيري خوشه اي به عنوان نمونه با پرسش نامه مورد پرسشگري قرار گرفته اند. نتايج اين پژوهش، نشانگر آن است كه ميزان رضايت شهروندان از حقوق شهروندي بر اساس شاخص هاي پژوهش، افت محسوسي داشته است و در مجموع، شاخص «قانون-گرايي» نسبت به سه شاخص ديگر در وضعيت خوشايندتري قرار دارد.