عنوان مقاله :
مدل يابي موانع تحقق پذيري طرح هاي آمايش سرزمين استان تهران با رويكرد آينده پژوهي
پديد آورندگان :
جعفريان، بابك دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران , سرور، رحيم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه جغرافيا , برنا، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران
كليدواژه :
آمايش سرزمين , تحليل سارختاي , مدل سازي ساختاري – تفسيري , تحليل MICMAC , استان تهران
چكيده فارسي :
انوشتار حاضر به دليل ايجاد درك و دانشي كاربردي براي مسئولان و مديران استان تهران در زمينه شناسايي و سطح بندي موانع كليدي بر تحقق پذيري طرح هاي آمايش سرزمين در استان تهران، ازنظر هدف گذاري كاربردي و از منظر روش جمع آوري داده ، توصيفي از نوع پيمايشي است. براي انجام اين پژوهش با بررسي جامع و همچنين با استفاده ازنظر خبرگان و متخصصان، 22 عامل مؤثر با استفاده از روش تحليل ساختاري آينده پژوهي از بين 64 متغير براي مدل يابي موانع موثر در تحقق‌پذيري طرح‌هاي آمايش سرزمين شناسايي شدند. سپس با استفاده از تكنيك تلفيقي مدل سازي ساختاري تفسيري و با استفاده از ابزار پرسشنامه، عوامل در هشت گروه سطح‌بندي شدند. در ادامه، پس از مشخص شدن سطوح هريك از عوامل و همچنين با درنظرگرفتن ماتريس در دسترس‌پذيري نهايي، مدل نهايي ساختاري- تفسيري ترسيم‌شده است .بر اساس نتايج، عواملي مانند تعدد قوانين و مقررات در ارتباط با آمايش سرزمين، عدم وجود برنامه ريزي راهبردي نهادي در ارتباط با آمايش سرزمين استان، ضعف طرح و برنامه هاي آمايشي تهيه‌شده در ارائه الگويي كارآمد براي توسعه پايدار يكپارچه مناطق مختلف استان، عدم حضور ذينفعان و ذي‌نفوذان در فرايند تصميم گيري و تصميم سازي در بخش آمايش سرزمين، فقدان قواعد و مقررات مناسب و تفكر نظامند و نهادينه براي مديريت سرزمين و روشن نبودن جايگاه طرح آمايش استان در نظام برنامه‌ريزي استان تهران جزو متغير هاي كليدي و تأثيرگذار بر عدم تحقق پذيري طرح-هاي آمايش سرزمين در استان تهران به شمار مي روند.
